Mogelijkheid tot delen met betrekking tot het Dagelijks Bijbelcitaat
zaterdag, 5 november 2011
Uit het boek Prediker
5, 14
Naakt is iemand uit de moederschoot gekomen, even naakt keert hij terug. Niets van wat hij heeft verworven en in handen dacht te hebben, neemt hij mee.
Wat hier wordt gezegd klopt, maar wat wil de Prediker hier ons nu eigenlijk mee duidelijk maken? Ik ga er niet vanuit dat hij alleen een feit constateert. Zegt hij hiermee dat we ons niet druk moeten maken om alles wat wij in handen hebben hier op aarde?
Beste Isa, ik vermoed dat Prediker er ons op wilt wijzen dat alles wat wij tijdens ons aards bestaan opbouwen van zeer relatieve aard is: het vergaren van goederen, geld, carriere, aanzien, enz... Wat we in ons leven ook zijn geworden, wat we ook hebben: we zullen even naakt sterven dan dat we geboren zijn. Het enige dat we zullen kunnen aanbieden wanneer we gestorven zijn, is ons innerlijk, de maat waarmee we hebben liefgehad. Al het andere blijft achter... Zo dacht ik...
WAAROM is „liefde voor geld” zo’n verwoestende kracht? Ten eerste kan ze de natuurlijke genegenheid onder familieleden doen verkoelen. Ze kan iemand van geluk beroven, zijn leven onnodig sober maken of hem ertoe brengen harteloze daden tegen zijn medemensen te begaan. Wanneer iemand een liefde voor geld ontwikkelt, wordt geld zijn god. Al zijn verstandelijke vermogens en fysieke krachten worden gebruikt om meer geld te krijgen. Hij zal nooit het punt bereiken dat hij genoeg heeft. „Iemand die enkel het zilver liefheeft”, zo zegt de bijbel, „zal van zilver niet verzadigd worden, noch wie maar ook die rijkdom liefheeft, van inkomsten” (Pred. 5:10). Aangezien dit zo is, zal de desbetreffende persoon bijna alles willen doen om aan meer geld te komen. De dienst voor God en goeddoen aan anderen worden vaak geheel uit het oog verloren. De liefde voor geld kan bijvoorbeeld tot een heleboel oneerlijke praktijken leiden, met inbegrip van het gebruik van inferieur bouwmateriaal, knoeien met voedsel en drank, bedrog in het gewicht dat moet worden gegeven, en dergelijke. Men bekommert zich er niet om dat slechte bouwmaterialen een bouwwerk onveilig kunnen maken en tot ernstige ongelukken en de dood kunnen leiden, dat knoeien met voedsel en drank de gezondheid van anderen kan schaden en dat bedrog veel lijden kan veroorzaken, vooral voor degenen die erg weinig geld hebben. Talloze mensen die snel rijk willen worden, nemen hun toevlucht tot gokken. Hoe meer zij gokken, des te meer zij verliezen. Zij blijven echter geloven dat de kansen weer snel zullen keren en dat zij het verlorene zullen terugwinnen en werkelijk fortuin zullen maken. Op deze wijze gaat geld verloren dat voor onontbeerlijke levensbehoeften gebruikt had kunnen worden, terwijl kinderen lijden omdat er niet genoeg geld is om noodzakelijke voeding en kleding te kopen. Johan
Misschien een wat 'te' lange uitleg, maar ik wil het jullie niet onthouden... Het is goed in gedachten te houden wat de wijze koning Salomo schreef over de teleurstelling en frustratie waardoor pogingen om fortuin te maken, gekenmerkt kunnen worden. Alles kan snel verloren gaan in een tijd waarin dit het meest ongelegen komt. Wij lezen: „Er bestaat een ernstige rampspoed die ik onder de zon heb gezien: rijkdom die wordt bewaard voor de voortreffelijke bezitter ervan tot zijn rampspoed. En die rijkdom is vergaan wegens een rampspoedige bezigheid, en hij is vader geworden van een zoon terwijl er volstrekt niets in zijn hand is.” — Pred. 5:13, 14. Ja, het is verdrietig wanneer iemand hard werkt en dan als gevolg van de een of andere ramp — oorlog, een langdurige droogteperiode, brand, een aardbeving of een storm — alles verliest. Als hij niet eens zou hebben toegelaten dat hij de vruchten van zijn harde werk kon plukken, is zijn leven werkelijk leeg, nutteloos, geweest. De tragedie is nog groter als hij, na zijn bijeengegaarde rijkdommen verloren te hebben, de vader van kinderen werd. Ook al gaat een erfdeel niet als gevolg van de een of andere ramp verloren, wil dit nog niet zeggen dat een materialistische levenswijze lonend is. Bij iemands dood kunnen alle rijkdommen in de wereld hem niet baten. De bijbel zegt openhartig: „Juist zoals men uit zijn moeders buik is voortgekomen, zal men naakt weer heengaan, juist zoals men gekomen is; en men kan volstrekt niets wegdragen voor zijn harde werk” (Pred. 5:15). Hoe nutteloos is dan ook een leven geweest dat geheel in beslag werd genomen door het najagen van stoffelijke bezittingen! Men kan bovendien in het geheel niet weten wat er na iemands dood precies met een erfdeel zal gebeuren. Misschien zullen de erfgenamen, omdat zij niet hard hebben gewerkt voor wat zij ontvangen, de erfenis niet waarderen en deze spoedig verkwisten. Gaan zij er wel verstandig mee om, dan bestaat er nog steeds geen waarborg voor dat alles niet door de een of andere ramp verloren zal gaan. Indien niemand op deze wijze werkelijk van de vruchten van hard werk heeft genoten, welk nut hebben ze dan gehad? groetjes, Johan
Op school stonden ze op het bord geschreven. Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, Is kind worden en naar de sterren kijken, En daarheen langzaam worden opgelicht.
----------------------------------------- uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)
Wat kunnen we meenemen? Alleen een zoete ziel, een ziel gevoed door een hart voor mensen, telkens weer, als je wordt geconfronteerd met zieke, lijdende mensen, arme mensen, daklozen enz. Als je daar dan, en het hoeft allemaal niet groots te zijn, aandacht betoont,luistert en troost, maar desnoods ook actie onderneemt om de samenleving wat meer body te geven, het samen-leven concreet gestalte te geven, daar krijgt je ziel een mooie zachte glans mee, geen glitter en praal nee, want dat neem je toch niet mee!
Ik heb heel veel mooie en duidelijke antwoorden gekregen op mijn vraag, antwoorden waar ik mee aan de slag kan gaan. Dank jullie wel allemaal. Wat Willy zei over de zachte glans die je ziel meekrijgt raakte me vooral, het ondernemen van actie zoals Willy bedoelt kan dan gezien worden als het oppoetsen van je ziel als je in de fout gegaan bent en anderen hebt gekwetst in plaats van ze te helpen op een goede manier.
Wat hier wordt gezegd klopt, maar wat wil de Prediker hier ons nu eigenlijk mee duidelijk maken? Ik ga er niet vanuit dat hij alleen een feit constateert. Zegt hij hiermee dat we ons niet druk moeten maken om alles wat wij in handen hebben hier op aarde?
BeantwoordenVerwijderenBeste Isa,
BeantwoordenVerwijderenik vermoed dat Prediker er ons op wilt wijzen dat alles wat wij tijdens ons aards bestaan opbouwen van zeer relatieve aard is: het vergaren van goederen, geld, carriere, aanzien, enz... Wat we in ons leven ook zijn geworden, wat we ook hebben: we zullen even naakt sterven dan dat we geboren zijn.
Het enige dat we zullen kunnen aanbieden wanneer we gestorven zijn, is ons innerlijk, de maat waarmee we hebben liefgehad. Al het andere blijft achter...
Zo dacht ik...
WAAROM is „liefde voor geld” zo’n verwoestende kracht? Ten eerste kan ze de natuurlijke genegenheid onder familieleden doen verkoelen. Ze kan iemand van geluk beroven, zijn leven onnodig sober maken of hem ertoe brengen harteloze daden tegen zijn medemensen te begaan.
BeantwoordenVerwijderenWanneer iemand een liefde voor geld ontwikkelt, wordt geld zijn god. Al zijn verstandelijke vermogens en fysieke krachten worden gebruikt om meer geld te krijgen. Hij zal nooit het punt bereiken dat hij genoeg heeft. „Iemand die enkel het zilver liefheeft”, zo zegt de bijbel, „zal van zilver niet verzadigd worden, noch wie maar ook die rijkdom liefheeft, van inkomsten” (Pred. 5:10). Aangezien dit zo is, zal de desbetreffende persoon bijna alles willen doen om aan meer geld te komen. De dienst voor God en goeddoen aan anderen worden vaak geheel uit het oog verloren.
De liefde voor geld kan bijvoorbeeld tot een heleboel oneerlijke praktijken leiden, met inbegrip van het gebruik van inferieur bouwmateriaal, knoeien met voedsel en drank, bedrog in het gewicht dat moet worden gegeven, en dergelijke. Men bekommert zich er niet om dat slechte bouwmaterialen een bouwwerk onveilig kunnen maken en tot ernstige ongelukken en de dood kunnen leiden, dat knoeien met voedsel en drank de gezondheid van anderen kan schaden en dat bedrog veel lijden kan veroorzaken, vooral voor degenen die erg weinig geld hebben.
Talloze mensen die snel rijk willen worden, nemen hun toevlucht tot gokken. Hoe meer zij gokken, des te meer zij verliezen. Zij blijven echter geloven dat de kansen weer snel zullen keren en dat zij het verlorene zullen terugwinnen en werkelijk fortuin zullen maken. Op deze wijze gaat geld verloren dat voor onontbeerlijke levensbehoeften gebruikt had kunnen worden, terwijl kinderen lijden omdat er niet genoeg geld is om noodzakelijke voeding en kleding te kopen.
Johan
Misschien een wat 'te' lange uitleg, maar ik wil het jullie niet onthouden...
BeantwoordenVerwijderenHet is goed in gedachten te houden wat de wijze koning Salomo schreef over de teleurstelling en frustratie waardoor pogingen om fortuin te maken, gekenmerkt kunnen worden. Alles kan snel verloren gaan in een tijd waarin dit het meest ongelegen komt. Wij lezen: „Er bestaat een ernstige rampspoed die ik onder de zon heb gezien: rijkdom die wordt bewaard voor de voortreffelijke bezitter ervan tot zijn rampspoed. En die rijkdom is vergaan wegens een rampspoedige bezigheid, en hij is vader geworden van een zoon terwijl er volstrekt niets in zijn hand is.” — Pred. 5:13, 14.
Ja, het is verdrietig wanneer iemand hard werkt en dan als gevolg van de een of andere ramp — oorlog, een langdurige droogteperiode, brand, een aardbeving of een storm — alles verliest. Als hij niet eens zou hebben toegelaten dat hij de vruchten van zijn harde werk kon plukken, is zijn leven werkelijk leeg, nutteloos, geweest. De tragedie is nog groter als hij, na zijn bijeengegaarde rijkdommen verloren te hebben, de vader van kinderen werd.
Ook al gaat een erfdeel niet als gevolg van de een of andere ramp verloren, wil dit nog niet zeggen dat een materialistische levenswijze lonend is. Bij iemands dood kunnen alle rijkdommen in de wereld hem niet baten. De bijbel zegt openhartig: „Juist zoals men uit zijn moeders buik is voortgekomen, zal men naakt weer heengaan, juist zoals men gekomen is; en men kan volstrekt niets wegdragen voor zijn harde werk” (Pred. 5:15). Hoe nutteloos is dan ook een leven geweest dat geheel in beslag werd genomen door het najagen van stoffelijke bezittingen!
Men kan bovendien in het geheel niet weten wat er na iemands dood precies met een erfdeel zal gebeuren. Misschien zullen de erfgenamen, omdat zij niet hard hebben gewerkt voor wat zij ontvangen, de erfenis niet waarderen en deze spoedig verkwisten. Gaan zij er wel verstandig mee om, dan bestaat er nog steeds geen waarborg voor dat alles niet door de een of andere ramp verloren zal gaan. Indien niemand op deze wijze werkelijk van de vruchten van hard werk heeft genoten, welk nut hebben ze dan gehad?
groetjes, Johan
Hebben en zijn
BeantwoordenVerwijderenOp school stonden ze op het bord geschreven.
Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
De ene werklijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Is kind worden en naar de sterren kijken,
En daarheen langzaam worden opgelicht.
-----------------------------------------
uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)
Graag gedeeld, kleintje
Heel mooi Kleintje, dank je wel !!
BeantwoordenVerwijderenWat kunnen we meenemen? Alleen een zoete ziel, een ziel gevoed door een hart voor mensen, telkens weer, als je wordt geconfronteerd met zieke, lijdende mensen, arme mensen, daklozen enz.
BeantwoordenVerwijderenAls je daar dan, en het hoeft allemaal niet groots te zijn, aandacht betoont,luistert en troost, maar desnoods ook actie onderneemt om de samenleving wat meer body te geven, het samen-leven concreet gestalte te geven, daar krijgt je ziel een mooie zachte glans mee, geen glitter en praal nee, want dat neem je toch niet mee!
Ik heb heel veel mooie en duidelijke antwoorden gekregen op mijn vraag, antwoorden waar ik mee aan de slag kan gaan. Dank jullie wel allemaal. Wat Willy zei over de zachte glans die je ziel meekrijgt raakte me vooral, het ondernemen van actie zoals Willy bedoelt kan dan gezien worden als het oppoetsen van je ziel als je in de fout gegaan bent en anderen hebt gekwetst in plaats van ze te helpen op een goede manier.
BeantwoordenVerwijderen