zaterdag, 22 december 2012

Uit het evangelie volgens Lucas
1, 54-55


Maria zei:
‘God trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar,
zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd:
Hij herinnert zich zijn barmhartigheid
jegens Abraham en zijn nageslacht,
tot in eeuwigheid.’

9 opmerkingen:

  1. Maria heeft de brug ervaren : de god van het joodse volk, de god die ze leerde kennen vanuit de godsdienstlessen en rituelen en uit hun oude geschriften : de god van hun voorouders sinds Abraham, Isaac en Jacob... die god is NU actief : hij is bezig met ons NU.
    Hij herinnert zich zijn eeuwenoude belofte : zijn barmhartigheid is geen verhaal uit de geschiedenis
    Hij was en is en blijft en zal altijd zijn : een levende god voor ons - zijn arm en onderworpen volk.
    God slaat ook nu de brug. Hij is ons niet vergeten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. God slaat ook nu de brug. Hij is ons niet vergeten.Ik vind dat een sprookje. Hij ons niet vergeten? Dat is Hij wel, Hij houdt niet meer van ons en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ALS Hij ooit van ons gehouden heeft, wij het er zelf naar gemaakt hebben dat Hij dat niet meer doet. Want zulke schatjes zijn wij mensen niet, ik zeker niet, maar anderen ook niet. Waarschijnlijk hebben wij onszelf altijd wijsgemaakt dat Hij van ons hield, ja, zelfs dat Hij zou bestaan hebben wij ons waarschijnlijk wijsgemaakt. Je kunt mij niet meer voor de gek houden. Als Hij bestaat houdt God er lievelingetjes op na, de ene mens moet veel meer lijden dan de ander. Waarom krijgt de ene mens de ene tegenslag na de ander te incasseren en gaat het een ander steeds voor de wind? Ik KAN ER NIET BIJ MET MIJN VERSTAND!!!!!! Laat ik er even van uitgaan dat Hij bestaat. Dan slaat hij en straft Hij de een meer dan de ander, terwijl wij allemaal even verdorven en slecht zijn. Dat is geen rechtvaardigheid. Maar ik ga ervan uit dat Hij niet (meer) bestaat. Of misschien nog wel bestaat, maar zich volledig van deze aarde heeft teruggetrokken en afgekeerd, op enkele lievelingetjes na.

      Verwijderen
    2. Aan anoniem van 08:55 :

      Dit is de kerstwens van een vriendin, wiens zoon, Chris 25 jaar,ongeneeslijk ziek is en opgegeven door de wetenschap :

      God alleen, (titel van een lied)

      ...is in deze tijd voor mij het lied dat ik zing, bid en in mijn gedachten heb ...
      Hij gaat boven al mijn zorg, verdriet, boven mezelf, boven mijn echtgenoot of de kinderen,
      zelfs boven Chris en mijn zorg om hem.

      Lied :
      God alleen ! God alleen !
      Uw paleis, oh mijn God, is mijn thuis.
      Gij zijt mijn beker, mijn erfdeel, genot van mijn ziel.
      Mijn heil, mijn leven, mijn sterkte, mijn Heer en mijn God !
      Oh mijn ziel, neem niets meer voor uzelf,
      want gij hebt slechts God, ja God alleen !

      en ze schrijft verder :

      Hij geeft mij vrede, hoe raar dit nu ook klinkt,

      Hij geeft mij vreugde,

      Hij is mijn hoop ...

      Een zalig Kerstfeest en vredevol nieuwjaar.

      Dit is geen sprookje, dit is realiteit.
      Zij heeft alles in God's handen gelegd, zelfs haar lijdende zoon, (zoals Maria met Jezus gedaan heeft)en God is daar naast haar met zijn liefde en zijn vrede, zoals Hij het belooft heeft. En zo ervaart ook haar echtgenoot het en het ganse gezin. Ik kan ervan getuigen : dit is geen sprookje, geen film; dit is een tafereel uit het dagelijks leven.God is met ons in alle omstandigheden van ons leven, in onze vreugden maar ook in ons verdriet. En als Hij ver van ons lijkt moeten we Hem roepen, in stilte of luidkeels of woedend (volgens ons temperament) en Hij zal antwoorden als we ons nederig openstellen.
      Heer, in deze hoopvolle Kersttijd bidden wij dat Uw Geest van liefde ons mag bezielen en ons naar het licht en de waarheid mag leiden.
      Vader, wij vertrouwen U ook Chris, uw kind, toe en zijn familie. Zegen hen en geef hen uw vrede die alle verstand te boven gaat. Dank U Heer.



      Met ons verstand zullen we God nooit vinden. Alles gebeurt in ons hart. Wijzelf moeten niet veel doen

      Verwijderen
    3. Dank je Micheline, om dit prachtige lied te delen! Het is zo herkenbaar voor mij! De liefde in ons hart is ons door God gegeven, en door die liefde in ons hart vinden we God, leren we Zijn onvoorstelbaar liefdevolle, werkelijke nabijheid voelen. Zalig Kerst voor jullie allen!!!

      Verwijderen
  2. -Ja Hij buigt Zich neer ,over allen die lijden en die nederig van hart zijn,Hij trekt Zich hun lot aan.
    Want zo onze onze God.
    Van Zijn barmhartig en Zijn trouw zal ik eeuwig zingen Heer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. God heeft de mens een vrije wil gegeven---------om in Hem te geloven ,om Hem te beminnen...
    Waarom lijdt de ene mens meer dan de andere ?het antwoord ligt in---Zijn Zoon,kijk naar de kribbe en kijk naar het kruis...wie durft dan nog denken dat God Zijn lievelingen heeft?kijk naar de jongen van 25 die opgegeven is door de wetenschap en wiens moeder een geloofs getuigenis schreef .

    O mijn God,wat moet U geleden hebben,toen Uw Zoon daar in de kribbe lag---toen Hij op het kruis hing---U en de heilige Geest en Uw Zoon hadden besloten om de hele mensheid redden!!!
    Vader, Zoon, heilige Geest en heilige Maagd Maria ,dank U ,dank U dank U---daar past enkel stilte bij---

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beste anoniem van 8.55, en natuurlijk ook de anderen,

    wat jij verwoordt doet me denken aan de filosoof Nietsche. Hij stelde als God de wereld op de wijze liefheeft dan dat ze nu leeft wil ik niet in Hem geloven: ofwel bestaat Hij niet, ofwel is Hij dood. Iets dergelijks verwoordt jij ook.

    En ik kan daar goed inkomen, tenminste vanuit een bepaald godsbeeld dat velen in zich dragen. Namelijk het beeld dat God schijnbaar alles maar op z'n beloop laat en de mens z'n gangetje laat gaat: ook al zegt men dat Hij macht heeft om in te grijpen, Hij doet het toch maar niet.
    En voor een stuk is dat waar: God grijp dikwijls niet in, toch niet op de wijze dan dat wij dat zouden willen: heeldere bevolkingsgroepen in extreme armoede op de vlucht voor burgeroorlogen, extremisten die met vliegtuigen zomaar gebouwen invliegen en 1000den doden maken, machthebbers die al decenia lang bevolkingsgroepen onderdrukken, enz enz. En in het klein: kinderen worden misbruikt, agressie tussen partners, druggebruik bij jongeren, enz... En God... die stond erbij en keek ernaar... zou je kunnen zeggen.

    De mens is vrij. Zo heeft God hem gemaakt en zo respecteert Hij de mens, de mensheid. Daarmee loopt Hij een enorm risico, want de mens kan z'n vrijheid grondig misbruiken, wat hij dikwijls doet. De erfzonde is meer dan ooit actueel, in de zin dat mensen opgroeien in omstandigheden dat je bijna op voorhand weet dat er niet veel goeds uit kan komen. En ja, God laat het gebeuren.

    Wat moet Hij daaronder lijden, ontzachelijk veel. Hij bedoelde het allemaal zo goed en de mens maakt er echt een potje van.
    Het doet me denken aan een gevangene uit Auswich die tegen een andere gevangene zei: 'Waar is je God nu ?' Hij antwoordde: 'Zie je Hem dan niet lijden hier ?'

    Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat God, ondanks dit alles, de mensheid, en ieder individueel, blijft beminnen. Zo doet Hij, zo is Hij, zo is Hij altijd geweest en zal Hij altijd zijn.
    In die liefde blijft Hij uitnodigen, blijft Hij kloppen aan de deur van ons hart. Tot we opendoen, Hem binnenlaten. Wie Hem welkom heet, wie zich geeft aan zijn liefde, zal vanuit Gods genade al het duistere kunnen omdraaien naar Gods licht. Daar ben ik diep van overtuigd.

    Meer dan ooit heeft onze wereld nood aan mensen die in alle eenvoud en met een blij gemoed zich opnieuw schenken aan Gods aanwezigheid. Ik geloof heel diep dat dit de wereld ten diepste kan genezen.

    Nee, ik kan niet geloven dat God de mensheid niet meer bemint. Hij is trouw.
    Laten we ons geven aan die liefde.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Beste anoniem van 8.55 u
    Dank u voor uw eerlijke reactie, die heel veelzeggend is.

    "mensen zijn meesters in het bedriegen van zichzelf" - dat zei ooit een wijze leraar in onze klas - ik was toen 16 jaar maar het is me bijgebleven. ( De man is op latere leeftijd naar Afrika getrokken als missionaris, en daar vermoord )

    Dank u ook dat gij, ondanks uw bittere levenservaringen, en uw onvermogen om te zien dat God liefde is en barmhartigheid - ver voorbij onze schuld - ... dat gij desondanks deze blog blijft bezoeken en uw teleurstelling en woede met ons deelt.

    Wij zijn mensen. Wij zijn samen onderweg. Ook in de psalmen wordt soms geschreeuwd tot god die niets doet. Ook JOB huilde van miserie en onmacht. Ook Jezus crepeerde en voelde zich door god in de steek gelaten.
    Juist in die ellende ( verdiend of onverdiend ) kan god in zijn barmhartigheid ons overkomen. Zo helpt uw eerlijkheid ook mij.

    Does this makes sense to you ?

    BeantwoordenVerwijderen