vrijdag, 21 december 2012

Uit het evangelie volgens Lucas
1, 44-45


Elisabeth sprak tot Maria :
'Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde
op in mijn schoot. Gelukkig is zij die geloofd heeft dat
de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.'

3 opmerkingen:

  1. het kindje, nog in de moederschoot, hoort reeds
    en reageert al " van vreugde " !
    Zo voelt de aanstaande moeder dat...

    Als man kan ik moeilijk geloven dat een foetus reeds "vreugde" kan voelen. Zou dit niet eerder een projectie zijn van de blije mama ?

    Is niet élk geloof een projectie ?
    Een "selffulfilling profecy" ?
    een houding die ons bovendien gelukkig maakt ?

    Kan zo elke gelovige mens vruchtbaar worden en
    de woorden van de Heer in vervulling laten gaan ?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Johannes,

    ik denk dat de beiden waar zijn. Een aanstaande moeder voelt zeker de vreugde in zich van haar komend kindje.
    Anderzijds mogen we ons de vraag stellen waarom een ongeborene geen vreugde kan dragen... daar weten we zo weinig over.
    En als je het religieus duidt... dan hebben we helemaal er al geen zicht op. Waarom zou God geen 'vreugde' kunnen schenken aan de foetus bij Elisabeth wanneer Maria met haar dikke buik bij haar aankomt.

    Mensen hebben vaak de neiging om dit louter met de 'rede' te benaderen, en ja... dan zegt de mens al vlug dat hij dan toch maar moeilijk kan geloven. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld ook voor het gebeuren van de verwekking van Jezus in de schoot van Maria door de heilige Geest.

    Zelf geloof ik dat God zoveel meer is dan wat wij mensen denken dat kan en niet kan. Zoveel dingen dragen een diep mysterie in zich waarvan het goed is dat wij mensen soms beter ons erover verwonderen dan we dat altijd menen meteen in vraag te moeten stellen.

    Ik hou hier geen pleidooi voor naïviteit, maar ik pleit wel voor een soort 'zwijgen' van de mens, over verwondering om het wonder, God binnenlaten zoals Hij is dat zoveel meer is dan het menselijk vatten.

    Binnen enkele dagen wordt Jezus geboren... God die mens wordt onder ons... Nog zoiets... Ik zou zeggen: laat ons knielen voor dit wonderlijk gebeuren, ons hart openend voor dit wonder. Kerstmis is zo rijk, een feest van genade voor zij die leren zwijgen, leren aanbidden, leren ontvangen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank u, Kris. Gij beantwoordt ons zoeken met zoveel warme aandacht.
    Dank u ook dat gij me de richting toont van de stilte en verwondering, om te leren aanbidden knielen en ontvangen

    Ik zoek naar de actuele waarde van elk bijbelcitaat : niet als dogma, maar als woorden die nu in vervulling kunnen gaan.
    Ik heb niet genoeg aan de herdenking van wat 2000 jaar geleden gebeurde ... Mag ik wensen dat het wonder NU gebeurt ? dat het kind in mij tot leven komt, dat we in deze tijd herboren worden,
    dat god mens wordt in u en mij en iedereen
    Is dàt niet echt + + + totale genade + + +
    gzumi !

    BeantwoordenVerwijderen