maandag, 12 december 2011

Uit de brief van Paulus aan de Romeinen
15, 13


Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de heilige Geest.

7 opmerkingen:

  1. Mijn hoop wordt eerder kleiner dan groter, laat staan overvloedig, soms vind ik bepaalde teksten niet in deze tijd passen, gezien alles wat er tegenwoordig gebeurt en misgaat, zowel buiten de kerk als daarbinnen. Christenen, inclusief ikzelf, onderscheiden zich bijna niet meer van niet-christenen, herders geven het op- toevallig hoorde ik het weekend weer over iemand die het leiderschap van een kerk opgaf- ik bedoel hier geen priester uit de RKK mee- maar als het in andere kerken gebeurt vind ik het even erg. Niemand lijkt zich meer te laten inspireren door de Heilige Geest, door de geboorte van Jezus. Soms heb ik ook wel eens de neiging om mijn geloof- voor zover dat bij nog aanwezig is- te laten varen. Het gaat bij mij ZO in golfbewegingen, soms voel ik me gesterkt en bemoedigd, door een cursus, door opmerkingen van lieverds, of gewoon door iets wat ik buiten zie of voel, maar vannacht heb ik weer eens liggen huilen. En dan zie ik zo'n tekst als ik toch mijn gewoonte om de dag te beginnen met het citaat NIET doorbreek en dan voel ik me ineens ZO wrevelig, dan denk ik, "HOOP?" Er IS geen hoop meer, al lijkt dat soms zo. Het beetje hoop dat er lijkt te zijn- heel af en toe- is VALSE hoop, er komt geen EIND aan de ellende. Ik sta op het punt om, evenals de herder uit die kerk die er mee stopte, ook alles te laten varen, ik zie het niet meer zitten. Sinds ik weer wakker heb gelegen vannacht heb ik zoiets van "Laat maar, wat ik ook doe of laat, hoe ik ook wanhopig tot God bid om mij te helpen met alles, het is ZINLOOS allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zou iedereen niet eens dat gevoel hebben zoals jij???Laat niet los...ik vrees dat je nog ongelukkiger wordt...
    Slechts één geeft ons de echte, diepe vrede:onze HEER.Om die vrede te kunnen vinden moeten we INNERLIJK, RUIMTE voor HEM maken.
    Leg daarom je zorgen 's avonds op je nachttafel en dan zal je merken dat je overkomt wat de psalmist schrijft:
    "HIJ GEEFT HET ZIJN BEMINDEN IN DE SLAAP!" mp

    Veel moed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Isa Wees niet bang,Jezus zal je niet teleurstellen.
    Een grote heilige heeft gezegd:'De grootste eer die God een ziel kan bewijzen is niet dat Hij haar veel geeft,maar dat Hij veel van haar vraagt.
    Jezus behandelt u dus als een uitverkorene.
    Velen volgen Jezus als Hij hen vertroost,maar weinigen willen bij Hem blijven als Hij slaapt op het meer of lijdt in de tuin van de doodstrijd---wie zal Jezus willen dienen om Hemzelf?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. We moeten onze daden beschouwen als zovele stappen om naar God te gaan en als treden om ons te verhogen in de genade en de glorie, als wegen langs waar God in ons komt, als een vermeerdering van zijn rijk in ons, langs waar Hij opnieuw bezit neemt van ons wezen, van onze krachten, van onze bezigheden en zich een nieuw gebied verwerft, een nieuwe eer, die men
    Hem weigert als men Hem zijn daden niet toevertrouwt. Eén enkele goede daad, één heilige gedachte, één akte van aanbidding brengt al deze goede dingen voort voor een eeuwigheid.
    Het geluk van dit leven bestaat uit drie punten : 1° Zich vestigen in de zuiverheid van hart en een volmaakte bevrijding van de zonde, van haar beginselen, haar gevolgen en haar lasten. 2° De wil van God kennen met de vaste bedoeling deze te aanvaarden en een onoverwinnelijke kracht om deze wil uit te voeren. 3° Steeds in de aanwezigheid van God verblijven met een werkelijke afhankelijkheid van Hem in al onze daden, waarvan het welslagen juist afhangt van deze afhankelijkheid en die, als het ware, de vrucht zijn van deze afhankelijkheid.
    In onze plannen en ondernemingen, is het beter de Wil van God te willen doen, dan de eer van God na te streven. Door de wil van God te doen, bewerken we immers onfeilbaar zijn eer. Door als motief voor onze daden de eer van God te nemen, kunnen we ons soms toch vergissen en eerder onze wil doen onder het voorwendsel de wil van God te doen.

    God is niet de vennoot van ons Christelijk leven, het is zijn leven zelf dat wij leven als we ons aan Hem geven in het geloof. Het Christelijk leven is bijgevolg niet zozeer de zaken doen “voor” God, maar ze doen “in” God, ze doen in een levende gemeenschap met Hem.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Isa als het mij slecht gaat ga ik naar the passion of JEZUS CHRIST en leg mijn hoofd dicht bij HEM vraag vergiffenis met heel veel spijt over mijn zondig leven en DAT helpt ikkom rustig,U kunt ook de Allerheiligste Aartsengel MICHAEL aanroepen dat is ook ne straffe kerel

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Isa, heb zojuist nog op je reactie gereageerd van gisteren, lees je het even. Kun je je voorstellen dat Jezus toen hij drie dagen onder de grond lag, ook al in jouw toekomstig graf is geweest? Hij koopt vrij, uit het graf en de donkerheid.grtjs♥

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo anonieme schrijvers, allemaal bedankt, het doet me heel veel goed om zoveel lieve reacties te lezen.

    Een citaat sprak me aan. De schrijver die de reactie plaatste om 9.19 u. meldde als volgt.

    De grootste eer die God een ziel kan bewijzen is niet dat Hij haar veel geeft,maar dat Hij veel van haar vraagt.

    Weet je ook WELKE heilige dat gezegd heeft? Over hem of haar zou ik wel meer willen weten. Hoewel ik alle bemoedigende reacties heel lief vind en hoewel ze waardevol en ONMISBAAR zijn als ik zo aan het dwalen ben, zijn er wel eens dingen die PATS aankomen. Niet als een mep die wordt uitgedeeld, maar als iets dat me laat zien dat het BELANGRIJK is om er notitie van te nemen.

    Jullie zijn allemaal LIEVE SCHATTEN en nogmaals bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen