Uit het boek der psalmen
56,
13-14
Aan U, God, heb ik geloften
gedaan,
met dankoffers wil ik U betalen,
U hebt mijn leven aan de dood
ontrukt,
mijn voet voor struikelen behoed.
Nu kan ik wandelen onder Gods
hoede
in het licht van het leven.
Wat betekent dit citaat ?
BeantwoordenVerwijderenhet enige waar ik aan kan denken is een situatie in de auto : toen het geen haar scheelde... ik had dood kunnen zijn
Dat besef kan me tot bekering brengen
om op een andere manier verder te leven
en het dankoffer te brengen van nooit meer zo snel te rijden
"Nu kan ik wandelen..."
Ja, het leven is zo kort
Verwijderenhet is hoog tijd dat we trager leren lopen
Ik denk dat dit "citaat" verwijst naar het "Eeuwig leven" na onze levenswandel hier op aarde!
VerwijderenLeven in 't besef dat we verloste mensen zijn dankzij Jezus !Verbonden met Zijn Vader heeft Hij ons Zijn Geest gegeven...om anders te gaan leven,in Zijn Licht!Ja ons aards leven is kort t.o. het gelukzalig Eeuwig Leven...!Maar we krijgen er een voorsmaakje van als we ons leven naar Hem richten in vreugde maar ook in verdriet en ellende! Hij helpt ons en bemint ons onvoorwaardelijk!!!
Voor mijn leven klopt dit citaat nu voor de volle 113%.
BeantwoordenVerwijderen1. Doodservaring op jonge leeftijd met religieus vizioen (zonder taal, wel met een persoon met een lichaam en een baard). Ik heb onderhandeld met die persoon en beloofd meer dan mijn uiterste best te doen en deze gelofte bleef en blijf ik trouw (ook al heb ik intussen een wetenschappelijke verklaring voor die BDE of bijna-dood-ervaring). Zo kwam ik terecht 'among the dead ones'.
2. Een 35 jaren later ben ik ook gestorven maar verrezen en kwam zo terecht 'among the living ones'.
3. Mijn dankbaarheid is altijd heel belangrijk geweest. Naastenliefde vereist dat je een zo sterk mogelijke persoon bent die geeft en niet het 100 (vroeger 900) geloof beleidt dat alleen roept om hulp, maar zelf zorgt dat alles goed gaat voor anderen en dat je Go(e)d/Allah/i vervangt of in zijn naam optreedt om anderen te helpen en de verwondering blijft onze diepste en vanzelfsprekendste vorm van dankbaarheid waar we ons besef in moeten hervestigen.
3. Struikelen doen we, maar we moeten leren kijken en zien en fysiek als sportman heb ik genoeg trucs om niet te struikelen. We struikelen overigens vooral als we té snel gaan (snelheid is lekker gevaarlijk), maar het is mijn taak om ook sneller te gaan dan anderen doordat ik mijn talenten ook in dezelfde richting blijf ontwikkelen. Het vallen is belangrijk, maar enkel het opstaan maakt het vallen zinvol.
4. Dat is de eindfase, maar die is misschien dan toch meer toekomst dan heden: Nadat je licht aftakelt (dubbelzinnig 'licht' is zo bedoeld), moet je meer wandelen dan lopen en is het aan de mensen die je hielp om verder te gaan. Uiteindelijk moet je zelfs in stilte verdwijnen naar de ultieme rust, die de ultieme eind+zin zal betekenen van mijn leven.
Samengevat: Als je altijd zinvoller omgaat, altijd maar zuiver probeert te zijn ondanks de grote weerstand die dit in elke groep mensen soms oproept omdat dit inspanningen vraagt en we soms liever lui zijn en moe dan behulpzaam en actief, dan bereik je de hemel op aarde. En als je dit blijft bereiken en op dat moment sterft, dan komt het gedachtengoed van alle godsdiensten en de atheïsten samen, want je blijft in de toestand zoals je sterft: vooral voor de nabestaanden die je vanaf dan zullen herinneren zoals je was, en soms gaan ze dan op zoek naar hoe je naar dat eindpunt groeide. Iemand die dood is, blijven we statisch herinneren met zijn laatste foto's. Hij wordt nooit meer ouder en krijgt op die manier het eeuwige leven (voor zo ver absolute eeuwigheid bestaat door de relatieve tijdelijkheid natuurlijk).
Einstein was immers ook gelovig om dezelfde reden als ik: anders begrijp je niet wat je nog niet begrijpt en misschien nooit zult kunnen begrijpen (gelukkig maar, indien ik alles begreep, pleegde ik dezelfde dag zelfmoord omwille van de daaruitvolgende zinloosheid).
Ik blijf het eigenaardig vinden dat vele mensen zulke teksten lezen in verband met het leven na de dood, of in verband met 'letterlijk' gered worden van de dood, of in verband met 'ik moet vanalles doen om toch maar die hemel te verdienen'. Het gaat hier om redding uit de (geestelijke) dood, het verlossingswerk van Christus. Het gaat om leven in het licht, eeuwig leven, dat NU al bezig is. Nog te dikwijls maken we een scheiding tussen het leven op aarde en het 'latere' 'eeuwige' leven, terwijl die twee één geheel vormen. En nog te dikwijls denken we dat we onze hemel moeten 'verdienen' door allerlei inspanningen enz... Dat zegt nu juist deze Bijbeltekst van vandaag: we KRIJGEN de hemel, onverdiend (wie zou hem ooit KUNNEN verdienen? Dat is een illusie!) Moeten we dan niet goed zijn en eerlijk enz.... Oh jawel, maar dan als vrucht van het werk van Gods Geest in ons. Lees er Galaten 5,22 maar op na, waar staat dat al deze dingen de vrucht van de GEEST zijn, niet de vrucht van onze eigen inspanningen. Door het verlossingswerk van Christus en het werk van zijn Geest in ons worden we nieuwe mensen, 'een nieuwe schepping', de ' nieuwe mens', zoals Paulus dat noemt. Hoe meer ik open sta voor Gods Geest, hoe meer Hij mij omvormt naar het beeld en de gelijkenis van God. Daartoe ben ik geschapen en geroepen. Heerlijk leven met God is dat!
BeantwoordenVerwijderenWat ik vooral uit dit citaat versta is dat je je verlost kan weten door God. Verlost van het kwaad, verlost van kwade neigingen, enz... religieus kan men dit duiden met 'verlost uit de dood'. Wie zich zo verlost weet kan inderdaad, zoals het citaat zegt: leven in Gods licht.
BeantwoordenVerwijderenHet komt uit de psalmen en ik lees het als een voorafbeelding van wat Jezus met de mensheid gedaan heeft, en nog doet voor wie Hem en zijn 'verlossing' ontvangt. Jezus wil ons optillen in zijn licht, bevrijden van elke vorm van duisternis. Hij wil ons ja-woord zuiveren; meer: ons opnemen in zijn eigen ja-woord tot de Vader.
Zo lees ik dit citaat.
Van harte, kris