Inderdaad waar en toch nemen regelmatig andere zaken de overhand. Heilige Geest, blaas mij op die momenten bewustzijn in zodat ik niet te ver afwijk van 'het pad van Vreugde'.
Alleen mijn egocentrisme, mijn bekrompenheid van geest, verhindert me om dagelijks verrukt te zijn over de wonderlijkheid van de aarde - "the blue planet" waar wij leven - in de onvoorstelbare grootheid van het heelal.
Egocentrisme, bekrompenheid, of hoe je het ook noemen wil, hoeft geen hinder te zijn om je te verwonderen. Het is juist in en vanuit ons menszijn (met zijn beperktheden) dat we ons gelovig zijn mogen beleven. Gelukkig hoeven we niet eerst 'volmaakt' te zijn. mm
Bij deze woorden denk ik aan de heilige Joannes van het Kruis, een karmeliet en kerkleraar uit Spanje in de zestiende eeuw. Uit zijn geschriften komt deze grote paradox van vriendschap met God naar voor: God is altijd anders en groter dan we ons kunnen voorstellen, en toch kunnen we Hem kennen doordat Hij ons hart heeft aangeraakt en "in liefde ontvlamd". Hij heeft het ook over "de donkere nachten van zinnen en geest", eigenlijk een loutering doorheen al onze menselijke ervaring, om God zelf beter te kunnen ontmoeten. Als het ware: in het gebed kunnen wij soms tevreden zijn met woorden en beelden. Maar vroeg of laat weten wij: die voldoen niet, God is daar te groot voor. En dan nog wat later, wanneer wij denken zo God beter te kennen, worden wij als het ware het meest "beproefd": God lijkt weg te zijn, ons verlaten te hebben. Maar dan het onverwachte: niet langer genieten wij van God, maar geniet God IN ONS van God en worden wij "God door deelneming". Denkelijk mogen wij zo zijn moeilijke maar vurige en intense geschriften begrijpen, in ons eigen leven... "Alleen God is God", zegt het Bijbelcitaat hierboven, ja: God is God, met ons en in ons! Mogen wij ons zo blijven "verwonderen"... (een seculier karmeliet)
Wat is het geheim van een levend geloof? --- Jezus erkennen als Heer en een gepassioneerde relatie met hem onderhouden,elke dag beleven alsof we voor het eerst ontdekken hoe we op Gods liefde mogen ingaan. Blijven bij onze eerste Liefde verbindt ons met Zijn en onze Vader .
Inderdaad waar en toch nemen regelmatig andere zaken de overhand.
BeantwoordenVerwijderenHeilige Geest, blaas mij op die momenten bewustzijn in zodat ik niet te ver afwijk van 'het pad van Vreugde'.
Wie bent U Heer ?
BeantwoordenVerwijderenAlleen mijn egocentrisme, mijn bekrompenheid van geest, verhindert me om dagelijks verrukt te zijn over de wonderlijkheid van de aarde - "the blue planet" waar wij leven - in de onvoorstelbare grootheid van het heelal.
BeantwoordenVerwijderenEgocentrisme, bekrompenheid, of hoe je het ook noemen wil, hoeft geen hinder te zijn om je te verwonderen. Het is juist in en vanuit ons menszijn (met zijn beperktheden) dat we ons gelovig zijn mogen beleven. Gelukkig hoeven we niet eerst 'volmaakt' te zijn. mm
BeantwoordenVerwijderenBij deze woorden denk ik aan de heilige Joannes van het Kruis, een karmeliet en kerkleraar uit Spanje in de zestiende eeuw. Uit zijn geschriften komt deze grote paradox van vriendschap met God naar voor: God is altijd anders en groter dan we ons kunnen voorstellen, en toch kunnen we Hem kennen doordat Hij ons hart heeft aangeraakt en "in liefde ontvlamd".
BeantwoordenVerwijderenHij heeft het ook over "de donkere nachten van zinnen en geest", eigenlijk een loutering doorheen al onze menselijke ervaring, om God zelf beter te kunnen ontmoeten. Als het ware: in het gebed kunnen wij soms tevreden zijn met woorden en beelden. Maar vroeg of laat weten wij: die voldoen niet, God is daar te groot voor. En dan nog wat later, wanneer wij denken zo God beter te kennen, worden wij als het ware het meest "beproefd": God lijkt weg te zijn, ons verlaten te hebben.
Maar dan het onverwachte: niet langer genieten wij van God, maar geniet God IN ONS van God en worden wij "God door deelneming". Denkelijk mogen wij zo zijn moeilijke maar vurige en intense geschriften begrijpen, in ons eigen leven...
"Alleen God is God", zegt het Bijbelcitaat hierboven, ja: God is God, met ons en in ons! Mogen wij ons zo blijven "verwonderen"...
(een seculier karmeliet)
kan mij hier goed invinden.........
BeantwoordenVerwijderendegelijk goed gebracht.....
R.D.
BeantwoordenVerwijderenWat is het geheim van een levend geloof? ---
Jezus erkennen als Heer en een gepassioneerde relatie met hem onderhouden,elke dag beleven alsof we voor het eerst ontdekken hoe we op Gods liefde mogen ingaan.
Blijven bij onze eerste Liefde verbindt ons met Zijn en onze Vader .