maandag, 15 september 2014


Uit het evangelie volgens Lucas
1, 46-49


Maria zei:
'Mijn ziel prijst en looft de Heer,
mijn hart juicht om God, mijn redder:
Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares.
Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen,
ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan,
heilig is zijn Naam.'

12 opmerkingen:

  1. Een iets moet ik,, en de meesten van ons goed onthouden van Maria !"Ze bewaarde alles in haar hart"! Ze was nederig ,ze eigende zich noch succes ,noch goede eigenschappen aan! Neen , ze verwees altijd naar haar Zoon , naar God!HIJ deed "grote dingen" met haar!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je nederig opstellen ten opzichte van God.
    Of je vrouw of man bent.
    Het helpt je kleiner te maken, te onderwerpen aan Gods wil.
    Gods wil en niet de jouwe geschiedde.
    Maar je tegelijkertijd veilig en geborgen weten.
    Dat je het niet alleen hoeft te doen en alleen hoeft te dragen.
    Dat God altijd bij en met jou is, en altijd het beste met je voor heeft.
    Ook al snap je Gods wegen soms niet, je timide opstellen aan de lessen
    van het leven. Waardig je eigen kruis dragen. Ook al doet het pijn, en is het
    soms ondraaglijk. Vertrouwen op Gods goedheid en reden.
    Vrede als doel, maar ook in het moment vrede te hebben en ervaren, overgave
    in het moment bij vertrouwen hebben in Hij die is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeer mooi verwoord Gabriëlle,
      ik kan me er helemaal in thuis voelen,
      dank u wel.

      Verwijderen
  3. Het lijden als leerschool!
    Een leerschool in heiligheid en gehoorzaamheid.
    Onderwerping aan Gods wil.
    Sterven om te leven!
    Maria, samen met Jezus hebt gij deze leerschool doorleeft.
    Ook het lijden werd u niet bespaard.
    Ook het lijden was voor u de weg naar de eeuwige heerlijkheid.
    Zo wilt gij voor ons een steun en hulp zijn in moeilijk en pijnlijke momenten.
    Mij, zo te leren het nut en heil van het lijden te verstaan.
    Maria, jij wist je de uitverkorene van de Heer,
    je hebt er Hem om geloofd en geprezen door uw Magnificat!
    Ook onder het kruis hebt jij dit fiat vernieuwd.
    Ook daar onder het kruis is het ‘groot wat de Heer aan u deed’
    een krachtbron voor velen die ook in lijden en beproeving onder uw mantel komen schuilen om bij u steun en troost te vinden in hun leed.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Let op met woorden als 'onderwerping'. Uit welke tijd en cultuur komen die woorden voort...? 'Wij zijn Gods medewerkers', leert Paulus (Gods woord) ons. Dat is veel beter en juister verwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat weet ik zo nog niet. Ik denk dat hier "onderwerping" mag gebruikt worden. Ok, we zijn Gods medewerkers, maar God is toch boven ons.

      Verwijderen
    2. Onderwerping toch wel. Ook als Gods medewerkers.
      Nederig bedoeld, een dienaar staat niet boven zijn Heer.
      Ik kan en mag het toch niet beter willen weten dan de Heer zelf,
      dat zou hoogmoed zijn.
      Maar ik begrijp zeer goed dat het woord 'onderwerping' niet meer past in deze tijd, De mensen willen dit niet meer horen.
      Ze willen zichzelf zijn.
      Net zoals onderdanigheid en gehoorzaamheid.
      En toch heeft dit nog grote waarde, iets wat onze tijd mist en nochtans zeer nodig zou hebben.

      Verwijderen
    3. De kwestie is dat 'onderwerping' en dergelijke woorden teveel een slaafse houding oproepen. God heeft ons werkelijk als medewerkers aangesteld, 'niet veel minder dan de engelen' leert psalm 8, en het scheppingsverhaal leert ons dat God ons, mensen, heeft aangesteld aan beheerders van heel zijn schepping. Hopelijk verdwijnt ooit de ziekelijke gedachte dat de mens 'maar niets is'. We doen God onrecht aan door zo te denken. Dit hoeft geen afbreuk te doen aan de erkenning dat God 'God' is, begin en einddoel van alle dingen. De bijbelse boodschap leert ons dat wij kinderen van God zijn, erfgenamen van de hemel, medewerkers van God, zonen en dochters van God (met alle rechten en plichten vandien). Wat een heerlijke roeping hebben we toch!

      Verwijderen
  5. Beste Anoniem van 10.16
    Misschien is het juist op jou van toepassing...wellicht de reden dat je moeite hebt
    met het gevoel van onderwerping. God is groter. Niet de mens. Niet ik niet jij.
    In onderwerping zit nietigheid, kleinheid. Niet perse van hart. Maar van ego en je wil. Maak je-zelf, je ego klein en vergroot daardoor je ontvankelijkheid voor datgene buiten jouw ik. Give it a try! :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gabriëlle, bedankt voor je reactie,
      zo eenvoudig ben ik nog je moeten melden er het vertaalprogramma erbij te raadplegen om je laatste zinnetje te verstaan. 'probeer het eens':-)
      Ja we zijn nog zo vaak niet klein genoeg.
      Een ikje die nog veel op zijn neus wil zetten.
      De geest is gewillig maar het vlees toch o nog zo zwak
      Bedankt voor al het mooie dat de op de blog plaatst

      Verwijderen
    2. Gabriëlle,
      er zijn er nog die je voorbeeld volgen maar dan stil en ingetogen,
      daar kan ik mij invinden......de enige bron waar wij ons aan kunnen laven om verder de weg te gaan........R.D.

      Verwijderen
    3. De kwestie is dat 'onderwerping' en dergelijke woorden teveel een slaafse houding oproepen. God heeft ons werkelijk als medewerkers aangesteld, 'niet veel minder dan de engelen' leert psalm 8, en het scheppingsverhaal leert ons dat God ons, mensen, heeft aangesteld aan beheerders van heel zijn schepping. Hopelijk verdwijnt ooit de ziekelijke gedachte dat de mens 'maar niets is'. We doen God onrecht aan door zo te denken. Dit hoeft geen afbreuk te doen aan de erkenning dat God 'God' is, begin en einddoel van alle dingen. De bijbelse boodschap leert ons dat wij kinderen van God zijn, erfgenamen van de hemel, medewerkers van God, zonen en dochters van God (met alle rechten en plichten vandien). Wat een heerlijke roeping hebben we toch!

      Verwijderen