vrijdag, 27 januari 2012

Uit de profeet Jesaja
55, 10-11


Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten - zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar Mij terug, niet zonder eerst te doen wat Ik wil en te volbrengen wat Ik gebied.

4 opmerkingen:

  1. Wij zaaien het geloof als wij volgens het Evangelie of de lezingen van de apostelen en profeten, geloven in het Lijden van de Heer. Wij zaaien het geloof als we haar op een of andere wijze bedekken met bewerkte grond dat omgespit is met het vlees van de Heer... Wie immers heeft geloofd dat de Zoon van God mens is geworden, gelooft dat Hij voor ons gestorven is en gelooft dat Hij voor ons verrezen is.

    Ik zaai dus het geloof als ik het graf van Christus midden in mijn tuin plant. Wilt u weten of Christus een graankorrel is en dat Hij gezaaid is? "Als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht" (Joh 12,24)... Christus heeft het zelf gezegd. Dus is Hij tegelijk de graankorrel, omdat Hij "het hart van de mens verstrekt" (Ps 104,15), en het mosterdzaadje, omdat Hij het hart van de mens verwarmt... Hij is de graankorrel wanneer er sprake is van verrijzenis, omdat het woord van God en het bewijs van zijn verrijzenis, de zielen voeden, de hoop verhogen, de liefde bevestigen – want Christus is "het brood dat uit de hemel neerdaalde" (Joh 6,33). En Hij is het mosterdzaadje, opdat er geen bitterheid en wrangheid meer is bij het spreken over het Lijden van de Heer.
    H.Ambrosius.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook al kan mijn kleine verstand Gods manier van werken niet begrijpen, toch voel ik aan dat Hij onzichtbaar voor mijn oog werkt, zoals de natuur, in kleine dingen, kleintje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bij deze woorden denk ik aan Jezus, aan Zijn offer én aan onze offerande in de Eucharistie... In verschillende godsdiensten en culturen, was en is een offer een middel om in contact met God te komen. Zoals een verloofde een bos bloemen aan zijn geliefde. Dat heeft dus zeker niet altijd met bloederige offers te maken én... Jezus heeft dit alles vervangen: door Hem, en met Hem en in Hem komen we héél intiem nabij bij God.
    Daarbij erkennen we God als de Schepper van het leven, als de Gever van het goede. We geven het in de offerande "terug" aan God, we geven onszelf aan God terug... Maar omdat Jezus Zijn eigenste Zoon, vragen we Jezus ons in Zijn offer te betrekken. Of beter: Jezus draagt zichzelf, als het ware in onze plaats, op aan God.. Gewoon Brood en Wijn worden het eucharistisch lichaam en bloed van Jezus: eens zal ook heel de schepping terugkeren naar God, zoals het bedoeld is: om Zijn Rijk van liefde te zijn.
    In de Eucharistie, maar ook in ons eucharistisch of "erkentelijk en dankbaar" leven, in het vertrouwen dat alles goed komt - des te meer wanneer we te lijden hebben, daarin worden we door Jezus één gemaakt met God: "een communie van de morgen tot de avond en van de avond tot de morgen" (Elisabeth van de Drie-eenheid).
    Ja, het is een groot geheim, een geheim om in te wonen...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat een rijke verwoording van anoniem van 13:36 ;'in het vertrouwen dat alles goed komt':'een communie van de morgen tot de avond en van de avond tot de morgen'!!!Dank je,Elisabeth van de Drie-eenheid.

    BeantwoordenVerwijderen