Mogelijkheid tot delen met betrekking tot het Dagelijks Bijbelcitaat
maandag, 17 november 2014
Uit de eerste brief van Petrus 1,
3 Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus:
in zijn grote barmhartigheid heeft Hij ons opnieuw geboren doen worden
door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in
hoop.
Dank U Heer Jezus voor Uw Leven ,Uw gehoorzaamheid aan Uw en onze Vader tot de dood toe ! Hou ons bij de hand zodat we weer zien met Uw ogen vol liefde!
Heer, ik bemin U, herschep mijn hart dat U toebehoord, maak het zuiver! Oneindig is uw barmhartigheid maar ook uw gerechtigheid. Heer Jezus, ik geloof in U, ik hoop op U, ik bemin U. Amen.
De blinde loofde God omdat hij weer kon zien. En alle mensen die getuige waren geweest van dit voorval brachten hulde aan God. Maar toen Jezus gekruisigd werd, waren Petrus en de anderen weggevlucht en ze bleven wekenlang vol vrees... Zelfs toen de verrezen Jezus aan hen verscheen ( herhaaldelijk ) waren ze nog niet echt "herboren". Dat gebeurde toch pas op Pinksteren ?
De blinde liet zich niet het zwijgen opleggen. Hij geloofde dat die Jezus hem kon genezen en hij moest en zou hem roepen : Zoon van David, heb medelijden met mij ! Het is een onbescheiden en beschamend geroep, de grote Rabbi is in aantocht, en die kleine blinde bedelaar begint alle aandacht naar zich te trekken. Hij schreeuwt het uit, hij verplicht Jezus om halt te houden en zijn reis te onderbreken. Hij is overtuigd dat Jezus niet doof is, en dat Jezus een hart heeft. Groter dan zijn schaamte en de sociale druk is zijn geloof in deze Rabbi. Het is nu of nooit. Hij kan Jezus niet zien, maar hij heeft wel een innerlijk beeld van deze man, en dat beeld geeft kracht aan zijn stem : Zoon van David, heb medelijden met mij !
Jezus houdt halt, hoort dat geroep, en laat de blinde halen. De menigte komt er rond staan en Jezus vraagt : wat wilt ge dat ik voor u doe ? Jezus vraagt niet : waarom noemt ge mij zoon van David ? Niet : waarom wilt ge medelijden van mij ? Niet : wat KAN ik voor u doen ? Maar : wat wilt ge dat ik voor u doe ? Jezus laat deze blinde man uitspreken wat hij zo graag wil. Het antwoord is kort en simpel en ongelooflijk : Heer, zorg dat ik weer kan ZIEN Het is heel direct en schaamteloos. Het is onredelijk en onrealistisch en egoïstisch. Maar het zegt wat hij wil : zien ! Doe dat voor mij : ik wil weer zien. Het is absurd om dit te vragen, maar de blinde vraagt het toch en met aandrang. Hij vraagt het omdat hij gelooft dat Jezus geen gewone man is, maar een rechtstreekse zoon van de grote koning David - die oogappel van God zelf - die nu vandaag op deze weg langs komt. En Jezus doet dan (niets meer ? dan) dit : Nu is het Jezus die - heel kort en simpel en toch gelooflijk - zegt wat de blinde moet doen : ZIE weer!
"Eerst zien en daarna geloven" zeggen de nuchtere mensen Maar bij de blinde was het omgekeerd : "Eerst geloven en daarna zien" En ook bij Petrus was het zien van de verrezen heer niet voldoende.
Dank U Heer Jezus voor Uw Leven ,Uw gehoorzaamheid aan Uw en onze Vader tot de dood toe ! Hou ons bij de hand zodat we weer zien met Uw ogen vol liefde!
BeantwoordenVerwijderenHeer, ik bemin U,
BeantwoordenVerwijderenherschep mijn hart dat U toebehoord,
maak het zuiver!
Oneindig is uw barmhartigheid
maar ook uw gerechtigheid.
Heer Jezus, ik geloof in U,
ik hoop op U,
ik bemin U. Amen.
De blinde loofde God omdat hij weer kon zien.
BeantwoordenVerwijderenEn alle mensen die getuige waren geweest van dit voorval brachten hulde aan God.
Maar toen Jezus gekruisigd werd, waren Petrus en de anderen weggevlucht en ze bleven wekenlang vol vrees... Zelfs toen de verrezen Jezus aan hen verscheen ( herhaaldelijk ) waren ze nog niet echt "herboren". Dat gebeurde toch pas op Pinksteren ?
De blinde liet zich niet het zwijgen opleggen. Hij geloofde dat die Jezus hem kon genezen en hij moest en zou hem roepen : Zoon van David, heb medelijden met mij !
BeantwoordenVerwijderenHet is een onbescheiden en beschamend geroep, de grote Rabbi is in aantocht, en die kleine blinde bedelaar begint alle aandacht naar zich te trekken. Hij schreeuwt het uit, hij verplicht Jezus om halt te houden en zijn reis te onderbreken. Hij is overtuigd dat Jezus niet doof is, en dat Jezus een hart heeft. Groter dan zijn schaamte en de sociale druk is zijn geloof in deze Rabbi. Het is nu of nooit. Hij kan Jezus niet zien, maar hij heeft wel een innerlijk beeld van deze man, en dat beeld geeft kracht aan zijn stem : Zoon van David, heb medelijden met mij !
Jezus houdt halt, hoort dat geroep, en laat de blinde halen. De menigte komt er rond staan en Jezus vraagt : wat wilt ge dat ik voor u doe ?
Jezus vraagt niet : waarom noemt ge mij zoon van David ? Niet : waarom wilt ge medelijden van mij ? Niet : wat KAN ik voor u doen ? Maar : wat wilt ge dat ik voor u doe ? Jezus laat deze blinde man uitspreken wat hij zo graag wil.
Het antwoord is kort en simpel en ongelooflijk : Heer, zorg dat ik weer kan ZIEN
Het is heel direct en schaamteloos. Het is onredelijk en onrealistisch en egoïstisch. Maar het zegt wat hij wil : zien ! Doe dat voor mij : ik wil weer zien.
Het is absurd om dit te vragen, maar de blinde vraagt het toch en met aandrang. Hij vraagt het omdat hij gelooft dat Jezus geen gewone man is, maar een rechtstreekse zoon van de grote koning David - die oogappel van God zelf - die nu vandaag op deze weg langs komt.
En Jezus doet dan (niets meer ? dan) dit : Nu is het Jezus die - heel kort en simpel en toch gelooflijk - zegt wat de blinde moet doen : ZIE weer!
"Eerst zien en daarna geloven" zeggen de nuchtere mensen
BeantwoordenVerwijderenMaar bij de blinde was het omgekeerd : "Eerst geloven en daarna zien"
En ook bij Petrus was het zien van de verrezen heer niet voldoende.