Uit de Handelingen van Apostelen
2,
44-47
Allen die het geloof hadden
aanvaard, bleven bijeen en hadden
alles gemeenschappelijk. Ze verkochten al
hun bezittingen en
verdeelden de opbrengst onder degenen die iets nodig
hadden.
Elke dag kwamen ze trouw en eensgezind samen in de tempel,
braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden
in een
geest van eenvoud en vol vreugde. Ze loofden God en
stonden in de gunst bij
het hele volk. De Heer breidde hun
aantal dagelijks uit met mensen die gered
wilden worden.
Ik kan erg verlangen dat dit eenvoudige leven van gezamenlijk delen. Soms kom ik dat gevoel tegen bij mensen in bepaalde dorpen in boerenstreken. Uiteraard zit er een keerzijde aan, maar toch voel ik me goed bij hun 'verhalen' en zou ik ook wel in zo'n omgeving willen wonen.
BeantwoordenVerwijderenik ken ook dat verlangen en vind dat leven soms als ik weer enige dagen mee lag leven in een klooster. dat vervult me dan met grote dankbaarheid en troost. het kan echt!
VerwijderenJa, ik geniet ook tijdens mijn terugtrekken in een klooster en kan daarin met jou meevoelen.
VerwijderenDank voor je deling in de herkenning van het verlangen.