beide probeer ik; soms vergeld ik niet en soms behandel ik iedereen op dezelfde wijze. ik woeker wel met de vraag of ik dan toch goed doe ja het antwoord ligt voor de hand NEEN.......
oog om oog, tand om tand : gij geeft mij kritiek, ik u ook ! gij pakt mij iets af, dan pak ik iets anders van u gij houdt geen rekening met mij, loop naar de maan dan !
ik weet dat het niet goed is, maar 't is uw eigen schuld : gij zijt begonnen. Wie nie horen wil, moet voelen. Zo zult ge 't wel leren.
Vandaag horen wij door de Eerste Lezing als het ware Mozes aan het woord.Hij herinnert ons het Verbond ,hét openbaringsgebeuren bij uitstek. "Vandaag heeft de Heer u verzekerd dat u,zoals Hij u heeft beloofd, zijn volk zult zijn, zijn kostbaar bezit. . . ". Wanneer wij van deze woorden doordrongen worden zal de Wet naleven geen last meer zijn maar als het ware voortvloeien uit die Verbondsgedachte.
Wie zijn mijn vijanden ? Wie doet mij onrecht ? Wie heeft het slechte voor met mij ?
Op dit moment in mijn leven heb ik last van maar 1 mens ( verder reikt mijn bewustzijn nu niet ) Het is iemand die ik zélf gekozen heb. We hebben mekaar zelfs onze liefde en trouw beloofd in goede en kwade dagen. Toch heb ik het gevoel dat deze mens zich door mij diep gekwetst voelt, en me dat betaald zet... Kwaadheid is in ons huwelijk gekomen, een grote kwaadheid, na jaren van frustratie. Hoe kan ik voor deze mens nog goed doen, en tegelijk mezelf zijn ?
anoniem van 08:22, mijn hart krimt ineen bij uw schrijven. Zorg dat het kwaad, de kwade geen baas wordt over jullie beiden. U hebt die mens wellicht niet met opzet gekwetst, maar onbewust. Soms is dat laatste erger dan met opzet iets fout doen. Het getuigt van een zekere blindheid tegenover de andere, alsof die andere niet belangrijk genoeg is . Geloof me, dit tast de persoon aan , en de liefdesband wordt erdoor dunner. En ik zou het geen wraak noemen wat gij nu ondervindt maar een reactie op een diepe gekwetsheid en een poging van de andere zijn diepste wezen te beschermen. Praat , maar vooral bidt tot God de Vader, Hij doorziet de mens en weet wat er in zijn binnenste omgaat. Jullie beiden draag ik mee in mijn gebed.
Beste anoniem van 09:48 dank u voor uw hartelijke reactie en uw gebed Het is inderdaad waar dat ik in deze fase van ons leven (gedreven door de kracht van m'n kwaadheid) weinig oog heb voor mijn partner, maar prioriteit geef aan een grote schoonmaak, een doorbraak, een vorm van bekering. Ik doe wat juist en goed voelt, en ook levensnoodzakelijk voor mij, en als mijn partner zich hierdoor gekwetst voelt, is dat dan belangrijker ?
Misschien is het wel belangrijker om de partner niet te storen met onze grote geestelijke schoonmaak,en in de stilte van ons hart het contact met Jezus zoeken ,en de relatie met Jezus onze Redder ,innerlijk opbouwen.De gedachten zijn vrij , het is ook goed ons hart vrij te houden voor God,het niet te laten bezetten door boosheid of kwetsende woorden.
De echtgenoot zal zich dan afvragen:'waar haalt ze de kracht om zo vol vrede te zijn?' Innerlijke vrede kunnen we vragen aan de Heer,vrede brengt vreugde mee en vreugde-liefde !!!vooral voor hen die zich aan ons ergeren.Goede moed ,je bent niet alleen :Jezus is Derde Persoon in jullie huwelijk !!!
Beste anoniem van 18:02 u wil anoniem van 15:38 en 08:22 aanmoedigen om kwaadheid te beantwoorden met een vrij en vredevol hart en u gaat er van uit dat het de echtgenote is die schrijft Maar misschien is dat een verkeerde veronderstelling : het kan ook een man zijn, die last heeft van zijn vrouw...
Uw aanmoediging blijft even waardevol : het is goed ons hart vrij te houden voor God, het niet te laten bezetten door boosheid of kwetsende woorden. De echtgenote kan zich dan afvragen:'waar haalt hij de kracht om zo vol vrede te zijn?' Innerlijke vrede kunnen we vragen aan de Heer !
laat ons bidden voor de kwaadheid die leeft tussen echtgenoten, partners, koppels... Dat man en vrouw het zouden erkennen wanneer ze teleurgesteld zijn of gefrustreerd, en daar leren naar luisteren (zonder zich gekwetst te voelen of afgewezen of beschuldigd of miskend) Dat ze ook de waarde zouden zien van kwaadheid, als een krachtbron om iets recht te trekken dat is scheefgegroeid, om iets op te kuisen dat vuil en ongezond is, om weg te trekken uit een relatie van illusies en verslavingen Dat ze hun kwaadheid niet destructief gebruiken, niet agressief, maar wel om door te zetten en door te breken naar het goede Dat ze niet van de ander zouden eisen, wat ze zélf kunnen doen Dat ze hulp leren vragen aan de Heer En dat Jezus hen helpt om elkaar te verdragen, te vergeven, en dat Hij zijn Vrede brengt in hun hart en er zo weer vreugde kan komen in hun samenleven.
beide probeer ik; soms vergeld ik niet en soms
BeantwoordenVerwijderenbehandel ik iedereen op dezelfde wijze.
ik woeker wel met de vraag of ik dan toch goed doe ja het antwoord ligt voor de hand NEEN.......
oog om oog, tand om tand :
Verwijderengij geeft mij kritiek, ik u ook !
gij pakt mij iets af, dan pak ik iets anders van u
gij houdt geen rekening met mij, loop naar de maan dan !
ik weet dat het niet goed is, maar 't is uw eigen schuld :
gij zijt begonnen. Wie nie horen wil, moet voelen.
Zo zult ge 't wel leren.
Vandaag horen wij door de Eerste Lezing als het ware Mozes aan het woord.Hij herinnert ons het Verbond ,hét openbaringsgebeuren bij uitstek. "Vandaag heeft de Heer u verzekerd dat u,zoals Hij u heeft beloofd, zijn volk zult zijn, zijn kostbaar bezit. . . ". Wanneer wij van deze woorden doordrongen worden zal de Wet naleven geen last meer zijn maar als het ware voortvloeien uit die Verbondsgedachte.
BeantwoordenVerwijderenWie zijn mijn vijanden ?
BeantwoordenVerwijderenWie doet mij onrecht ?
Wie heeft het slechte voor met mij ?
Op dit moment in mijn leven heb ik last van maar 1 mens ( verder reikt mijn bewustzijn nu niet ) Het is iemand die ik zélf gekozen heb. We hebben mekaar zelfs onze liefde en trouw beloofd in goede en kwade dagen. Toch heb ik het gevoel dat deze mens zich door mij diep gekwetst voelt, en me dat betaald zet...
Kwaadheid is in ons huwelijk gekomen, een grote kwaadheid, na jaren van frustratie.
Hoe kan ik voor deze mens nog goed doen, en tegelijk mezelf zijn ?
anoniem van 08:22, mijn hart krimt ineen bij uw schrijven. Zorg dat het kwaad, de kwade geen baas wordt over jullie beiden. U hebt die mens wellicht niet met opzet gekwetst, maar onbewust. Soms is dat laatste erger dan met opzet iets fout doen. Het getuigt van een zekere blindheid tegenover de andere, alsof die andere niet belangrijk genoeg is . Geloof me, dit tast de persoon aan , en de liefdesband wordt erdoor dunner. En ik zou het geen wraak noemen wat gij nu ondervindt maar een reactie op een diepe gekwetsheid en een poging van de andere zijn diepste wezen te beschermen. Praat , maar vooral bidt tot God de Vader, Hij doorziet de mens en weet wat er in zijn binnenste omgaat. Jullie beiden draag ik mee in mijn gebed.
VerwijderenBeste anoniem van 09:48
Verwijderendank u voor uw hartelijke reactie en uw gebed
Het is inderdaad waar dat ik in deze fase van ons leven (gedreven door de kracht van m'n kwaadheid) weinig oog heb voor mijn partner, maar prioriteit geef aan een grote schoonmaak, een doorbraak, een vorm van bekering. Ik doe wat juist en goed voelt, en ook levensnoodzakelijk voor mij, en als mijn partner zich hierdoor gekwetst voelt, is dat dan belangrijker ?
Misschien is het wel belangrijker om de partner niet te storen met onze grote geestelijke schoonmaak,en in de stilte van ons hart het contact met Jezus zoeken ,en de relatie met Jezus onze Redder ,innerlijk opbouwen.De gedachten zijn vrij , het is ook goed ons hart vrij te houden voor God,het niet te laten bezetten door boosheid of kwetsende woorden.
BeantwoordenVerwijderenDe echtgenoot zal zich dan afvragen:'waar haalt ze de kracht om zo vol vrede te zijn?'
Innerlijke vrede kunnen we vragen aan de Heer,vrede brengt vreugde mee en vreugde-liefde !!!vooral voor hen die zich aan ons ergeren.Goede moed ,je bent niet alleen :Jezus is Derde Persoon in jullie huwelijk !!!
Beste anoniem van 18:02
Verwijderenu wil anoniem van 15:38 en 08:22 aanmoedigen om kwaadheid te beantwoorden met een vrij en vredevol hart
en u gaat er van uit dat het de echtgenote is die schrijft
Maar misschien is dat een verkeerde veronderstelling : het kan ook een man zijn, die last heeft van zijn vrouw...
Uw aanmoediging blijft even waardevol : het is goed ons hart vrij te houden voor God, het niet te laten bezetten door boosheid of kwetsende woorden. De echtgenote kan zich dan afvragen:'waar haalt hij de kracht om zo vol vrede te zijn?'
Innerlijke vrede kunnen we vragen aan de Heer !
Beste anonieme broeders en zusters,
BeantwoordenVerwijderenlaat ons bidden voor de kwaadheid die leeft tussen echtgenoten, partners, koppels...
Dat man en vrouw het zouden erkennen wanneer ze teleurgesteld zijn of gefrustreerd, en daar leren naar luisteren (zonder zich gekwetst te voelen of afgewezen of beschuldigd of miskend)
Dat ze ook de waarde zouden zien van kwaadheid, als een krachtbron om iets recht te trekken dat is scheefgegroeid, om iets op te kuisen dat vuil en ongezond is, om weg te trekken uit een relatie van illusies en verslavingen
Dat ze hun kwaadheid niet destructief gebruiken, niet agressief, maar wel om door te zetten en door te breken naar het goede
Dat ze niet van de ander zouden eisen, wat ze zélf kunnen doen
Dat ze hulp leren vragen aan de Heer
En dat Jezus hen helpt om elkaar te verdragen, te vergeven, en dat Hij zijn Vrede brengt in hun hart en er zo weer vreugde kan komen in hun samenleven.