Mogelijkheid tot delen met betrekking tot het Dagelijks Bijbelcitaat
dinsdag, 26 februari 2013
Uit de brief van Paulus aan de
Romeinen 12, 9-10
Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw
het kwaad en wees het goede toegedaan. Heb elkaar lief met de innige liefde
van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.
En..."oprechte" liefde kan alleen in verbondenheid met God! Wat een bevrijding...als men écht kan vergeven!In de andere, de aanwezigheid van God weten, wie ze ook zijn!Maar in onze"wereld" waar het een "struggle for live"is wordt het almaar moeilijker om echt in de ander, een mens te zien om "lief te hebben"! En toch...doorheen alle leed en "kwaad" is het wel mogelijk een ommekeer te doen in je leven! Zichzelf te aanvaarden, de anderen en vooral HIJ die "HET LEVEN" is ! Het is wel een lange weg om daartoe te geraken!
Welnu, gisteren liep ik weer eens keihard in mijn eigen woede tegen een teleurstelling aan doordat een ander onze belangrijke afspraak was vergeten en iets anders had gepland. Ik kon op dat moment echt niet lief hebben.
ware liefde is tot alles in staat, het is pas als men ze ontdekt en bewust beleefd, en in praktijk kan brengen, men pas beseft welke waarde het kan betekenen voor deze die vergeeft en deze die het ontvangt...... liefde is vergeving voor meerdere dingen, het geluk nadien is machtig groot.........
ware liefde wordt door Paulus vergeleken met de liefde van broer en zus, en dus niet met de liefde van man en vrouw. Ik ervaar het in mijn leven zo, dat mijn dorst naar sexuele bevrediging niet in harmonie is met wat mijn partner verlangt. Dat frustreert en vertroebelt onze liefde. Ik wou dat ik mijn partner kon liefhebben zonder egoïstisch verlangen. Maar tegelijk is er ook een stemmetje dat vasthoudt aan sex, en zegt dat ik er "recht" op heb. Als ik dat blijf geloven, acht ik mezelf hoger dan de andere ?
Ik kan me indenken wat dat bij je partner, maar ook bij jou kan teweeg brengen. Ik ken dezelfde situatie en ik weet maar al te goed hoe schrijnend dat kan worden en dan maar toegeven onder de mantel der liefde?!
Onz'moeder deed dat : haar man terwille zijn Het is moeilijk bespreekbaar : een man die bronstig staat, als een jonge hengst. De vrouw die een ander ritme heeft, kan toegeven (én zich "gebruikt" voelen). Is dat liefde ? De sexuele drift (ook in het huwelijk) is soms agressief. Ook als de vrouw niet toegeeft, de avances van haar man afwijst, en als de man de wens van zijn vrouw respecteert, blijft er frustratie.
Ik vermoed dat ook Paulus de sexuele liefde kende, en wist hoe moeilijk het is om (de wensen van) de ander hoger te achten dan mezelf.
Nu ik de 50 voorbij ben heb ik geleerd om celibatair te leven. Vegetarisch eten helpt ook. De sexuele frustratie is nu verdwenen, maar helaas ook veel van de intimiteit en de zachtheid. Blijft de vraag : is dit liefde ?
En..."oprechte" liefde kan alleen in verbondenheid met God! Wat een bevrijding...als men écht kan vergeven!In de andere, de aanwezigheid van God weten, wie ze ook zijn!Maar in onze"wereld" waar het een "struggle for live"is wordt het almaar moeilijker om echt in de ander, een mens te zien om "lief te hebben"! En toch...doorheen alle leed en "kwaad" is het wel mogelijk een ommekeer te doen in je leven! Zichzelf te aanvaarden, de anderen en vooral HIJ die "HET LEVEN" is ! Het is wel een lange weg om daartoe te geraken!
BeantwoordenVerwijderenWelnu, gisteren liep ik weer eens keihard in mijn eigen woede tegen een teleurstelling aan doordat een ander onze belangrijke afspraak was vergeten en iets anders had gepland.
BeantwoordenVerwijderenIk kon op dat moment echt niet lief hebben.
ware liefde is tot alles in staat, het is pas als men ze ontdekt en bewust beleefd, en in praktijk kan brengen, men pas beseft
BeantwoordenVerwijderenwelke waarde het kan betekenen voor deze die vergeeft en deze
die het ontvangt...... liefde is vergeving voor meerdere dingen,
het geluk nadien is machtig groot.........
ware liefde wordt door Paulus vergeleken met de liefde van broer en zus, en dus niet met de liefde van man en vrouw.
BeantwoordenVerwijderenIk ervaar het in mijn leven zo, dat mijn dorst naar sexuele bevrediging niet in harmonie is met wat mijn partner verlangt.
Dat frustreert en vertroebelt onze liefde.
Ik wou dat ik mijn partner kon liefhebben zonder egoïstisch verlangen. Maar tegelijk is er ook een stemmetje dat vasthoudt aan sex, en zegt dat ik er "recht" op heb.
Als ik dat blijf geloven, acht ik mezelf hoger dan de andere ?
Ik kan me indenken wat dat bij je partner, maar ook bij jou kan teweeg brengen. Ik ken dezelfde situatie en ik weet maar al te goed hoe schrijnend dat kan worden en dan maar toegeven onder de mantel der liefde?!
VerwijderenOnz'moeder deed dat : haar man terwille zijn
VerwijderenHet is moeilijk bespreekbaar : een man die bronstig staat, als een jonge hengst. De vrouw die een ander ritme heeft, kan toegeven (én zich "gebruikt" voelen). Is dat liefde ?
De sexuele drift (ook in het huwelijk) is soms agressief. Ook als de vrouw niet toegeeft, de avances van haar man afwijst, en als de man de wens van zijn vrouw respecteert, blijft er frustratie.
Ik vermoed dat ook Paulus de sexuele liefde kende, en wist hoe moeilijk het is om (de wensen van) de ander hoger te achten dan mezelf.
Nu ik de 50 voorbij ben heb ik geleerd om celibatair te leven. Vegetarisch eten helpt ook. De sexuele frustratie is nu verdwenen, maar helaas ook veel van de intimiteit en de zachtheid. Blijft de vraag : is dit liefde ?