Mogelijkheid tot delen met betrekking tot het Dagelijks Bijbelcitaat
donderdag, 4 oktober 2012
Uit het evangelie volgens Matteus 14, 23 Toen Jezus hen weggestuurd had, ging Hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en Hij was daar helemaal alleen.
"Hij was helemaal alleen" : alleen met de Ene, met God, zijn Vader. Het was Zijn zending om van die God te getuigen, zijn Abba. Want in Jezus is God ook te ontdekken als zijn Vader en onze Vader. Of misschien is 'vader' een te mensvormig woord: heel zeker gaat hem om de Bron van ons leven, de oneindig nabije God waarover Jezus verrassend spreekt en van Wie Hij getuigt tot het uiterste toe.
Er is een positieve eenzaamheid en een negatieve eenzaamheid: dat laatste is vereenzaming... Positieve eenzaamheid, die te vinden is in het gebed bijvoorbeeld, is kunnen omgaan met het feit dat je alleen bent, dit is: uniek, echt uniek. Dat is tegelijk een rijkdom en een pijn, die soms vereenzaming kan zijn. Mét God, met proberen bewust en hartelijk te leven in Zijn tegenwoordigheid, vinden wij wat Jezus die nacht vond. Afzondering ja, isolement nee! In God herkennen we onze even unieke broeders en zusters, met toch een gezamenlijke band: één God heeft ons oneindig lief, tezamen en alsof wij alleen op de wereld waren; daartoe heeft Jezus het beste van zichzelf gegeven en ook Hij moest daareven van bekomen en uitrusten, mens als Hij was zoals wij, maar zo goddelijk dichtbij bij Abba als geen andere.
Geef dat wij monnik van harte zijn, dit is: 'monos' en dacht betekent: 'alleen' en 'een'. Eén met de Enige en zo met al-len ; één in onszelf, inwendig verzameld en gericht op wat nodig is...: God en Zijn Rijk waarin elke mens het goed heeft, op geestelijk en concreet gebied. Dag, Jezus!
"Hij was helemaal alleen" : alleen met de Ene, met God, zijn Vader. Het was Zijn zending om van die God te getuigen, zijn Abba. Want in Jezus is God ook te ontdekken als zijn Vader en onze Vader. Of misschien is 'vader' een te mensvormig woord: heel zeker gaat hem om de Bron van ons leven, de oneindig nabije God waarover Jezus verrassend spreekt en van Wie Hij getuigt tot het uiterste toe.
BeantwoordenVerwijderenEr is een positieve eenzaamheid en een negatieve eenzaamheid: dat laatste is vereenzaming... Positieve eenzaamheid, die te vinden is in het gebed bijvoorbeeld, is kunnen omgaan met het feit dat je alleen bent, dit is: uniek, echt uniek. Dat is tegelijk een rijkdom en een pijn, die soms vereenzaming kan zijn.
Mét God, met proberen bewust en hartelijk te leven in Zijn tegenwoordigheid, vinden wij wat Jezus die nacht vond. Afzondering ja, isolement nee! In God herkennen we onze even unieke broeders en zusters, met toch een gezamenlijke band: één God heeft ons oneindig lief, tezamen en alsof wij alleen op de wereld waren; daartoe heeft Jezus het beste van zichzelf gegeven en ook Hij moest daareven van bekomen en uitrusten, mens als Hij was zoals wij, maar zo goddelijk dichtbij bij Abba als geen andere.
Geef dat wij monnik van harte zijn, dit is: 'monos' en dacht betekent: 'alleen' en 'een'. Eén met de Enige en zo met al-len ; één in onszelf, inwendig verzameld en gericht op wat nodig is...: God en Zijn Rijk waarin elke mens het goed heeft, op geestelijk en concreet gebied. Dag, Jezus!
Echt inspirerende woorden. Ik ben echt blij dat ik deze website heb gevonden.
BeantwoordenVerwijderenOok het 'Van Woord naar leven' heeft me vandaag bijzonder diep geraakt.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad Marc, mooie site !