zaterdag, 1 februari 2014

Uit het boek der psalmen
139, 11-12


Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken,
het licht om mij heen veranderen in nacht,’
ook dan zou het duister voor U niet donker zijn,
de nacht zou oplichten als de dag,
het duister helder zijn als het licht.

3 opmerkingen:

  1. Soms kunnen we het inderdaad echt niet meer zien zitten,
    is alles duister, storm en nacht om mij heen
    en verlang ik ook niet meer naar het licht,
    berust ik in mijn leed.
    Heer, is dat niet een wegvluchten van wat Gij wilt, zoals ook Jona deed?
    Maar ook in het donker ziet Gij mij
    en laat Gij mij niet alleen.
    Doorheen het duister leidt Gij mij naar Uw Licht,
    naar het besef van Uw Liefde voor mij!.
    Dank u, Jezus.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op moment lees ik in "lopen in duisternis"
    en daarin is Hij constant het middenpunt in de 'tocht'
    Zowel in 'licht als in de duisternis...'

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zoals dat mooi verhaal van "voetstappen in 't zand!"
    Moeizaam eerst 4 en op't laatst maar 2! Op de vraag van de mens die niet méér vooruit kon gaan :Heer waar was Je dan?Antwoordde Jezus "IK droeg je dan!!!
    Nu ik ouder ben "relativeer" ik ook méér !De Heer heeft mij met grote en kleinere kruisen leren opstaan en weer voortgaan !Angst verdriet ,pijnen, hartzeer komen nog op me af maar ik ga er niet meer aan ten onder ! Dankzij de Heer!Ik kijk uit naar Zijn Licht!!!

    BeantwoordenVerwijderen