Als ik dit zo lees denk ik aan een tekst "Opdat een ieder die Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft". Maar ik vind de boodschap van vandaag dan TE makkelijk gesteld. Voor mensen die in Hem geloven is de boodschap van het kruis dus de kracht. Om niet verloren te gaan moet je dus in Hem geloven. Maar ik ken mensen (moslims) die wel in Jezus geloven, dat wil zeggen, dat Hij heeft bestaan, als profeet, als goed mens, maar vraagtekens zetten achter zijn kruisiging. Als ik dus de tekst van vandaag naast de tekst zet van God die de wereld zo lief had dat Hij Zijn zoon zond om even leven te geven aan mensen die in Hem geloven, dan zie ik daar dus een soort van controverse in.
Martelaarschap wordt in verschillende religies erkend en hoog geprezen. In het christendom is dat niet anders. De vorige paus, Johannes Paulus II, schreef in zijn apostolische brief, Tertio Millennio Adveniente "Aan het einde van het tweede millennium is de Kerk weer een kerk van martelaren geworden". In het jubileumjaar 2000 verklaarde hij 44 moderne martelaren zalig (van Vietnam, de Filippijnen, Brazilië, Thailand en Belarus). Onlangs nog verklaarde de huidige paus, Benedictus XVI, 498 Spanjaarden zalig die slachtoffer geworden waren van religieuze vervolgingen tijdens de Spaanse burgeroorlog. Zij werden allemaal tot martelaar uitgeroepen.
God de Vader gaf zijn Zoon om" alle" mensen te bevrijden uit Liefde voor ons! Met het grote risico van wat er tenslotte met Hem gebeurde doordat de mensen uit" vrije wil "mogen handelen !Zijn wij al blijven stilstaan hoe hartverscheurend het moet geweest zijn toen "De Vader" zijn Zoon op onze wereld liet geboren worden?God is ook oneindig barmhartig!Niets van het goede gaat verloren van wat mensen doen wie ze ook zijn!Maar toch is Hij"De Weg de Waarheid en het Leven"!Met HEM zijn onze "kruisen" lichter om te dragen!
Ik zou nog willen reageren op de inzending van anoniem van donderdag 8:54
Aan een begenadigde werd deze Boodschap gegeven:' Toen deze de vraag stelde hoe God de Vader het kon toelaten dat Zijn Zoon zo geleden heeft----de boodschap begint vanaf :'
Mijn kind, Mijn kinderen, Ik ga u een moment van onze Eenheid onthullen. Toen Mijn Zoon "ja" gezegd heeft voor Zijn Passie, toen heeft Hij een deel gezien van wat Hij ging meemaken.
Maar wat Ik van Hem verwachte, is dat Hij zich zou vrij maken om Mijn Wil te volbrengen en wat Ik vooral wou is dat Wij met Alle Drie, samen De Passie zouden kunnen beleven. (Vader, Zoon en Heilige Geest). (De dialoog die u zult lezen of horen ging door zonder tijdslimiet alsof het verleden, het heden en de toekomst in één enkel moment in elkaar vloeiden)---
Indien gewenst kan ik de hele boodschap doorzenden.
En God vervolgde: Toen ging Mijn Zoon verder en Hij keek Me aan en Hij zei tot Mij: "Ik wil hen allen redden" Ik keek naar Hem met veel medelijden, maar ook met grote liefde. Hij keek naar De Heilige Geest en De Heilige Geest deed Hem begrijpen dat alles nog niet beëindigd was. Dat is op het moment dat men bij Hem de nagels indreef: om Hem aan de aarde vast te klampen. Dan hebben zij Hem opgericht en Zijn kreten van pijn hebben Mijn Hart verscheurd. Maar Hij keek Me aan en zei: "Ik ga tot het einde". Ik had Hem Zijn Vrijheid gegeven om te verdragen wat Hij aankon. Toen zei Hij: "Vader, zijn ze allemaal gered? ". "Heilige Geest, zijn zij allemaal gered? ". Hebben We Hem doen begrijpen van "ja". Dat is op het moment toen Hij zei: ". In uw handen, Vader,beveel Ik Mijn Geest" Toen zijn kruis opgeheven was, was zijn gelaat naar beneden gericht om naar al de kinderen te kijken die Hij had gered. Ik hielp Hem, Ik hielp Hem om zijn laatste momenten door te staan te verdragen. Naarmate Zijn Kruisweg naar zijn einde liep, toonde De Heilige Geest het aantal kinderen dat Hij gered had en alle kinderen die Mijn Hart binnengingen. Toen alles voorbij was, kon Mijn Zoon de aarde zien, vrij van elke zonde.
Deze vereniging die Wij meegemaakt hebben was de apotheose van Onze liefde van Onze Drie-eenheid voor de hele mensheid.
Als ik dit zo lees denk ik aan een tekst "Opdat een ieder die Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft". Maar ik vind de boodschap van vandaag dan TE makkelijk gesteld. Voor mensen die in Hem geloven is de boodschap van het kruis dus de kracht. Om niet verloren te gaan moet je dus in Hem geloven. Maar ik ken mensen (moslims) die wel in Jezus geloven, dat wil zeggen, dat Hij heeft bestaan, als profeet, als goed mens, maar vraagtekens zetten achter zijn kruisiging. Als ik dus de tekst van vandaag naast de tekst zet van God die de wereld zo lief had dat Hij Zijn zoon zond om even leven te geven aan mensen die in Hem geloven, dan zie ik daar dus een soort van controverse in.
BeantwoordenVerwijderenMartelaarschap wordt in verschillende religies erkend en hoog geprezen. In het christendom is dat niet anders. De vorige paus, Johannes Paulus II, schreef in zijn apostolische brief, Tertio Millennio Adveniente
BeantwoordenVerwijderen"Aan het einde van het tweede millennium is de Kerk weer een kerk van martelaren geworden".
In het jubileumjaar 2000 verklaarde hij 44 moderne martelaren zalig (van Vietnam, de Filippijnen, Brazilië, Thailand en Belarus).
Onlangs nog verklaarde de huidige paus, Benedictus XVI, 498 Spanjaarden zalig die slachtoffer geworden waren van religieuze vervolgingen tijdens de Spaanse burgeroorlog. Zij werden allemaal tot martelaar uitgeroepen.
Dit concept sluit naadloos aan bij het christelijke concept van martelaarschap van 'getuigen van God'
BeantwoordenVerwijderenGod de Vader gaf zijn Zoon om" alle" mensen te bevrijden uit Liefde voor ons! Met het grote risico van wat er tenslotte met Hem gebeurde doordat de mensen uit" vrije wil "mogen handelen !Zijn wij al blijven stilstaan hoe hartverscheurend het moet geweest zijn toen "De Vader" zijn Zoon op onze wereld liet geboren worden?God is ook oneindig barmhartig!Niets van het goede gaat verloren van wat mensen doen wie ze ook zijn!Maar toch is Hij"De Weg de Waarheid en het Leven"!Met HEM zijn onze "kruisen" lichter om te dragen!
BeantwoordenVerwijderenIk zou nog willen reageren op de inzending van anoniem van donderdag 8:54
BeantwoordenVerwijderenAan een begenadigde werd deze Boodschap gegeven:'
Toen deze de vraag stelde hoe God de Vader het kon toelaten dat Zijn Zoon zo geleden heeft----de boodschap begint vanaf :'
Mijn kind, Mijn kinderen,
Ik ga u een moment van onze Eenheid onthullen.
Toen Mijn Zoon "ja" gezegd heeft voor Zijn Passie, toen heeft Hij een deel gezien van wat Hij ging meemaken.
Maar wat Ik van Hem verwachte, is dat Hij zich zou vrij maken om Mijn Wil te volbrengen en wat Ik vooral wou is dat Wij met Alle Drie, samen De Passie zouden kunnen beleven. (Vader, Zoon en Heilige Geest).
(De dialoog die u zult lezen of horen ging door zonder tijdslimiet alsof het verleden, het heden en de toekomst in één enkel moment in elkaar vloeiden)---
Indien gewenst kan ik de hele boodschap doorzenden.
En God vervolgde:
Toen ging Mijn Zoon verder en Hij keek Me aan en Hij zei tot Mij: "Ik wil hen allen redden"
Ik keek naar Hem met veel medelijden, maar ook met grote liefde.
Hij keek naar De Heilige Geest en De Heilige Geest deed Hem begrijpen dat alles nog niet beëindigd was.
Dat is op het moment dat men bij Hem de nagels indreef: om Hem aan de aarde vast te klampen.
Dan hebben zij Hem opgericht en Zijn kreten van pijn hebben Mijn Hart verscheurd.
Maar Hij keek Me aan en zei: "Ik ga tot het einde".
Ik had Hem Zijn Vrijheid gegeven om te verdragen wat Hij aankon.
Toen zei Hij: "Vader, zijn ze allemaal gered? ".
"Heilige Geest, zijn zij allemaal gered? ".
Hebben We Hem doen begrijpen van "ja".
Dat is op het moment toen Hij zei: ". In uw handen, Vader,beveel Ik Mijn Geest"
Toen zijn kruis opgeheven was, was zijn gelaat naar beneden gericht om naar al de kinderen te kijken die Hij had gered. Ik hielp Hem, Ik hielp Hem om zijn laatste momenten door te staan te verdragen.
Naarmate Zijn Kruisweg naar zijn einde liep, toonde De Heilige Geest het aantal kinderen dat Hij gered had en alle kinderen die Mijn Hart binnengingen.
Toen alles voorbij was, kon Mijn Zoon de aarde zien, vrij van elke zonde.
Deze vereniging die Wij meegemaakt hebben was de apotheose van Onze liefde van Onze Drie-eenheid voor de hele mensheid.