Mogelijkheid tot delen met betrekking tot het Dagelijks Bijbelcitaat
donderdag, 25 september 2014
Uit de brief van Paulus aan de
Kolossenzen 3, 13 Verdraag elkaar en vergeef elkaar
als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven
heeft, moet u elkaar vergeven.
Heer ik heb me al zooo vaak geërgerd al zoveel tijd zonder vreugde geleefd Leer ons de dagen met wijsheid te tellen want het geschenk van ons leven is niet eindeloos. Keer U tot ons, Heer – hoe lang nog mogen wij leven ? Veeg die oordelen en ergernis weg uit mijn hart Vervul ons in de morgen met uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, Elke dag.
"(. .) zoals de Heer u vergeven heeft , moet u elkaar vergeven" zegt Paulus. Maar in het Onze Vader bidden wij het net andersom: " Vergeef ons onze schulden ,gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren." En dat voelt voor mij aan als fout; wij kunnen toch pas echt iemand vergeven als wij ons eerst vergeven weten van onze fouten door God . Zelfs nu nog na de veranderde versie heeft men het zo gelaten.
Vergeven ligt niet buiten jezelf. Door te wachten tot God je eerst vergeeft, leg je de verantwoording buiten jezelf. Dat wij elkaar vergeven naar hoe we zelf vergeven staat naast hoe God ons vergeeft. Het is niet of/of maar en/en. God staat boven ons, en God leert ons 'hoe' te vergeven. Niet wanneer of waarom. Wij kunnen geen voorwaarden stellen aan het vergeven. God leert ons hoe te vergeven en op welke manier. Door elkaar te verdragen, en verwijten niet als kwalijke zaak op te blijven werpen. Maar door Gods liefde te leven, en ook naar de ander uit te dragen. Zo creeeren wij de hemel op aarde. En vrede en geduld, vreugde en liefdevolle aanwezigheid. Als we ons zo opstellen, zal als gevolg God ons vergeven. Het is niet de bedoeling dit als doel te hebben, om vergeven te worden door God en dan maar lief te zijn naar de ander. Juist vanuit een zuivere barmhartigheid, en een open en warm hart. Vanuit de juiste intentie. Hierin mogen we Jezus voorbeeld volgen.
Nb; Uiteindelijk is het leven met niet vergeven of wrok en bitterheid niet de weg van God, maar van het donkere.. donker brengt donker voort. Licht brengt licht voort. Dat wat je energie geeft groeit........
toch is de vertaling juist. Vergeet niet (nooit) dat de bijbel geschreven is in en vanuit de joodse godsdienstige cultuur. Een rechtgeaarde jood werd geacht zijn medemens zijn schuld (lenen, iets gebruiken, geschonden goede naam en faam enz...) kwijt te schelden. Wie dat goed deed, kon aanspraak maken op de vergeving van God. Teksten in het Oude Testament spreken daarover: 'hoe kan iemand die zijn naaste niet vergeeft, aanspraak maken op de vergeving van God' (en andere teksten van die aard). Spijtig genoeg (nog maar eens) worden wij in onze Kerk daar niet over onderricht. Er is nog veel werk aan de winkel voor de Paus Franciscus om de Kerk verder te ontdoen van haar 'eigen' wijsheid en zich te richten op de bijbelse wijsheid. Maar hij is goed bezig om 'grote kuis' te houden. Eindelijk...
Jezus sprak zo vaak over vergeven en 'niet oordelen', en verdraagzaam en geduldig zijn "tot 7 x 70 maal"... In de gelijkenis van het onkruid dat mag opgroeien samen met het goede gewas, klinkt de vrees dat wij het goede mee met het slechte zouden kapot maken. We zien niet scherp genoeg. "kijk naar de balk in je eigen oog" God laat de zon opgaan over alle mensen. Hij is een liefdevolle vader die op de uitkijk staat naar z'n zondige zoon. Jezus is gekomen voor zieken en zondaars, niet om te oordelen, maar om te redden. Ik mag leven, ook al groeit er nog onkruid in mijn hart. Ik word verdragen en vergeven, nog voor ik er om vraag
Verdraag elkaar en vergeef elkaar, iets waarmee we bijna dagelijks geconfronteerd worden. Een levensopdracht. Dit leidt pas tot echte vrede wanneer het geen opdracht meer is maar gedaan wordt uit liefde. Bidden tot de H.Geest zal ons hierbij helpen.
De Heer wil ons altijd vergeven, maar als ik de ander niet vergeef blijf ik deze schuld met mij meedragen. Juist vanuit de genade van Gods vergeving er toe komen ook mijn naaste te vergeven. Groeien in verdraagzaamheid, wat meer leren relativeren en weten dat we allemaal schuld met ons meedragen.
De foto lijkt een zandsculptuur... Dit beeld van Jezus gekruisigd voor onze zonden, zal morgen door de wind verdwenen zijn. Alles vergaat en alles wordt vergeten ? Nee : zijn liefde blijft in ons collectief geheugen gegrift : hij verdroeg alles, hij ging als een lam naar de slachting, hij bood geen weerstand en bad in zijn doodstrijd nog om onze vergeving.
Heer
BeantwoordenVerwijderenik heb me al zooo vaak geërgerd
al zoveel tijd zonder vreugde geleefd
Leer ons de dagen met wijsheid te tellen
want het geschenk van ons leven is niet eindeloos.
Keer U tot ons, Heer – hoe lang nog mogen wij leven ?
Veeg die oordelen en ergernis weg uit mijn hart
Vervul ons in de morgen met uw liefde,
laat ons van blijdschap juichen, Elke dag.
"(. .) zoals de Heer u vergeven heeft , moet u elkaar vergeven" zegt Paulus.
BeantwoordenVerwijderenMaar in het Onze Vader bidden wij het net andersom: " Vergeef ons onze schulden ,gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren." En dat voelt voor mij aan als fout; wij kunnen toch pas echt iemand vergeven als wij ons eerst vergeven weten van onze fouten door God . Zelfs nu nog na de veranderde versie heeft men het zo gelaten.
Vergeven ligt niet buiten jezelf. Door te wachten tot God je eerst vergeeft, leg je de verantwoording buiten jezelf. Dat wij elkaar vergeven naar hoe we zelf vergeven staat naast hoe God ons vergeeft. Het is niet of/of maar en/en. God staat boven ons, en God leert ons 'hoe' te vergeven. Niet wanneer of waarom. Wij kunnen geen voorwaarden stellen aan het vergeven. God leert ons hoe te vergeven en op welke manier. Door elkaar te verdragen, en verwijten niet als kwalijke zaak op te blijven werpen. Maar door Gods liefde te leven, en ook naar de ander uit te dragen. Zo creeeren wij de hemel op aarde. En vrede en geduld, vreugde en liefdevolle aanwezigheid. Als we ons zo opstellen, zal als gevolg God ons vergeven. Het is niet de bedoeling dit als doel te hebben, om vergeven te worden door God en dan maar lief te zijn naar de ander. Juist vanuit een zuivere barmhartigheid, en een open en warm hart. Vanuit de juiste intentie. Hierin mogen we Jezus voorbeeld volgen.
VerwijderenNb; Uiteindelijk is het leven met niet vergeven of wrok en bitterheid niet de weg van God, maar van het donkere.. donker brengt donker voort. Licht brengt licht voort. Dat wat je energie geeft groeit........
toch is de vertaling juist. Vergeet niet (nooit) dat de bijbel geschreven is in en vanuit de joodse godsdienstige cultuur. Een rechtgeaarde jood werd geacht zijn medemens zijn schuld (lenen, iets gebruiken, geschonden goede naam en faam enz...) kwijt te schelden. Wie dat goed deed, kon aanspraak maken op de vergeving van God. Teksten in het Oude Testament spreken daarover: 'hoe kan iemand die zijn naaste niet vergeeft, aanspraak maken op de vergeving van God' (en andere teksten van die aard). Spijtig genoeg (nog maar eens) worden wij in onze Kerk daar niet over onderricht. Er is nog veel werk aan de winkel voor de Paus Franciscus om de Kerk verder te ontdoen van haar 'eigen' wijsheid en zich te richten op de bijbelse wijsheid. Maar hij is goed bezig om 'grote kuis' te houden. Eindelijk...
VerwijderenJezus sprak zo vaak over vergeven en 'niet oordelen', en verdraagzaam en geduldig zijn "tot 7 x 70 maal"...
VerwijderenIn de gelijkenis van het onkruid dat mag opgroeien samen met het goede gewas, klinkt de vrees dat wij het goede mee met het slechte zouden kapot maken. We zien niet scherp genoeg. "kijk naar de balk in je eigen oog"
God laat de zon opgaan over alle mensen. Hij is een liefdevolle vader die op de uitkijk staat naar z'n zondige zoon. Jezus is gekomen voor zieken en zondaars, niet om te oordelen, maar om te redden.
Ik mag leven, ook al groeit er nog onkruid in mijn hart.
Ik word verdragen en vergeven, nog voor ik er om vraag
Verdraag elkaar en vergeef elkaar, iets waarmee we bijna dagelijks geconfronteerd worden.
BeantwoordenVerwijderenEen levensopdracht. Dit leidt pas tot echte vrede wanneer het geen opdracht meer is maar gedaan wordt uit liefde. Bidden tot de H.Geest zal ons hierbij helpen.
De Heer wil ons altijd vergeven,
BeantwoordenVerwijderenmaar als ik de ander niet vergeef blijf ik deze schuld met mij meedragen.
Juist vanuit de genade van Gods vergeving er toe komen ook mijn naaste te vergeven.
Groeien in verdraagzaamheid, wat meer leren relativeren
en weten dat we allemaal schuld met ons meedragen.
De foto lijkt een zandsculptuur... Dit beeld van Jezus gekruisigd voor onze zonden, zal morgen door de wind verdwenen zijn. Alles vergaat en alles wordt vergeten ?
BeantwoordenVerwijderenNee : zijn liefde blijft in ons collectief geheugen gegrift : hij verdroeg alles, hij ging als een lam naar de slachting, hij bood geen weerstand en bad in zijn doodstrijd nog om onze vergeving.