zaterdag, 4 mei 2013

Uit de eerste brief van Johannes
3, 13


Wees niet verbaasd,
broeders en zusters,
als de wereld u haat.

5 opmerkingen:

  1. Haat is voor mij een heel erg groot woord.
    De tekst haalt bij mij echter wel situaties naar boven van mensen die dringend hulp nodig hebben, omdat ze er alleen voor staan:

    * er zijn dan altijd mensen die geen tot nauwelijks een hand toereiken, zich terugtrekken, beschuldigingen strooien, of.....
    Zij roepen ook altijd allerhande (betere) adviezen vanaf de 'zijlijn', denken de zaken
    beter e/o anders gedaan te hebben -achteraf gezegd-, strooien beschuldigingen en eventueel breken ze de boel ook nog af.

    Erg spijtig!
    Ik voel hier een link met de tekst, maar niet in de vorm van haat. Mocht die er zijn, dan heb ik er werkelijk geen boodschap aan.
    Maar in zulke situaties dergelijke reacties te ontvangen van 'de toeschouwers', voelt toch ook echt niet lekker!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk niet dat de wereld ons haat omdat we gelovigen zijn,maar wel de dingen die we doen en woorden die we zeggen of juist niet zeggen ,(omdat het dikwijls tegen onze principes is) worden wel gehaat omdat onze houding hun levenswijze tegenspreekt.

    Als we goed praten wat slecht is,dan zijn we zoals de wereldse mensen ,die alles dulden ,wat het Evangelie tegenspreekt.
    En daar voel ik wel afkeuring en tegenspraak,maar geen haat---dacht ik zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Daadwerkelijk kiezen voor het evangelie maakt je dikwijls niet erg sympathiek bij de medemens. Een wereld waar de ik-gerichtheid hoog in het vaandel gedragen wordt, waar geld en macht geliefde wegen zijn, waar het materialisme dikwijls de overhand heeft, waart wat arm en broos is als een probleem wordt aanzien en weggestoken moet worden, staat dikwijls haaks tegenover het evangelie.
    Het is zelfs in vele gevallen zo dat mensen kwaad worden wanneer je kiest voor absolute rechtvaardigheid... het pas gewoon niet in het plaatje van de 'wereld'.

    'Wereld' moet hier ook niet gezien worden als de schepping die we gekregen hebben en waarin we mogen leven. De 'wereld' waarover hier sprake is, is de leefwereld van het ik, los van God en gebod, de wereld waar het eigen ego aanbeden wordt als het hoogste goed.
    Laten we, zonder van die wereld te zijn, van harte leven in de situatie die God ons vandaag schenkt.
    En moest de wereld ons scheef bekijken... we zijn in goed gezelschap. Ik laat je nooit in de steek, heeft Jezus immers zelf beloofd.

    Een mooi weekend voor jullie allen !!

    kris

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Kris!
      Om standvastig te blijven: 'ik ben in goed gezelschap'.

      Bij Carlo Carretto las ik eens over 'het Hof van Eden' is de 'context' waarin ik mij begeef.
      Dus, ik mag zijn ogen op mij gericht weten en ik ben in goed gezelfschap. Dank je wel.

      Anoniem van 08:08 uur

      Verwijderen
  4. De overweging van vandaag bij de lezingen:

    Jezus zegt ons vandaag: ‘Als jullie bij de wereld zouden horen, zou ze jullie hebben liefgehad als iets van haarzelf, maar jullie horen niet bij haar, want Ik heb jullie uit de wereld weggeroepen.’

    Wie zijn christen-zijn ter harte neemt, zal het kruis van de Heer altijd aan zijn zijde weten. Vroeg of laat komt men immers in conflict met de 'wereld' waar de drang naar macht en geld, status, het spel der competitie, de verheelijking van het 'ik', heel dikwijls de overhand heeft. Het vraagt moed om daar afstand van te nemen en te houden.

    We moeten ons daarvoor richten naar de Heer diep in onszelf, naar zijn aanwezigheid in de ander die vraagt om liefde, naar de Kerk van waaruit Hij ons wil bevruchten met zichzelf. Deze drie zijn in wezen één.

    Laten we ons geven aan de Heer, Hij geeft zich aan ons. Laat ons één worden met Hem opdat we zijn liefde mogen worden, groeiend in Hem.

    Laat ons heel bewust mét Hem leven in deze wereld, zonder van haar te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen