Uit het evangelie volgens
Johannes
21, 18
Jezus zei :
Waarachtig, Ik verzeker je: toen je
jong was deed je zelf
je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar
wanneer
je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel
omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.
ja ,dat is ook zo voor ons,als we ouder worden volgt ons leven niet meer de eigen agenda,maar moeten we ons dikwijls aanpassen aan de agenda van anderen---
BeantwoordenVerwijderenHeer ,leer ons Uw wil te volbrengen ook als het moeilijk is,help ons met liefde alle opdrachten te volbrengen met Uw hulp en bijstand zullen we slagen.
Oud worden én toch gelukkig en vol liefde zijn - het lijkt me haast niet te combineren ! Zoveel we moeten loslaten en afgeven...
BeantwoordenVerwijderenPetrus was nog jong en sterk toen Jezus hem dit zei.
BeantwoordenVerwijderenIk stel me Petrus voor als "nen boom van ne vent", ne rots en een leidersfiguur. Iemand die stevig op zijn eigen benen stond en deed wat hij wou... "ik ga vissen" zei hij, toen Jezus begraven was. Maar Jezus had andere plannen met hem...
Ja zo was het!3x stelde Jezus de vraag :Heb je Mij lief? Wou Petrus Jezus volgen ook in het lijden...tot de dood aan een kruis ook! Diezelfde vraag stelt HIJ ook aan mij,aan ons!Zijn we bereid ons kruis te dragen,te lijden,vernederd te worden door van Hem te getuigen!Ja?...maar zonder ons te laten leiden door Zijn Geest is dit onmogelijk!Kom H.Geest!!!
BeantwoordenVerwijderenAls Jezus zegt : 'Kom en volg mij'
BeantwoordenVerwijderenmoet ik leren gehoorzamen
en aanvaarden wat er op die weg komt
- ook al zou ik het liever anders willen en anders doen ?
Veel religieuzen leggen geloften af van kuisheid, armoede en gehoorzaamheid. Als leek kunnen we deze weg ook leren gaan, en als we oud worden is het misschien de énige weg die ons toch innerlijk vreugdevol laat blijven ?
Dit citaat valt midden in de context waarin wij zitten met mijn schoonmoeder en ik herken de woorden van de 1e twee anonieme schrijvers 06:53 en 07:54 uur.
BeantwoordenVerwijderenOok mijn schoonmoeder voelt inderdaad dat zij ouder wordt en steeds meer moet loslaten en vertrouwen op ons (en op anderen).
En inderdaad, wij doen haar regelmatig 'haar gordel' om, maar niet om haar ergens te brengen waar zij niet heen wil -of te wat zij niet wil-.
Wij proberen haar zo zuiver mogelijk te ondersteunen in haar keuze en niet op te dringen wat wij het beste vinden. Hoe moeilijk soms ook voor ons, wij bepalen niet voor haar wat zij wel/niet moet doen; wij adviseren wel als zij daarom vraagt, of wanneer zij iets over het hoofd ziet bij haar keuze.
Ik wil hiermee niets afdoen aan al die situaties waarin ouderen niet meer zelf kunnen beslissen en anderen keuzes moeten mak voor hen.
Laat Gods Geest ons allen nabij zijn en ons brengen waar Hij ons nodig acht.
als we oud worden zullen idd anderen ons aankleden en verzorgen en steken ons waarschijnlijk in een rusthuis...:(
BeantwoordenVerwijderenDe Geest wil leiden en wij moeten ons door Hem laten leiden (Gal. 5:18).
BeantwoordenVerwijderenAls onze huid helemaal gerimpeld is, vergaan de schoonheid van onz'jeugd
BeantwoordenVerwijderenAls onze tanden zijn vervangen door een gebit, dat niet goed vast zit
Als we niet meer alleen de trap af kunnen, of naar toilet of ons kleden
Als we, ziek of dement, tot last geworden zijn
Heer, wie ziet ons dan nog graag ?
Wie met de ogen van de Heer kijkt zal je ook dan nog graag zien, als z'n oogappel. Want ook dan, zoals je dat was, ben je beeld van God.
VerwijderenZelf werk ik beroepshalve met zwaar dementerenden. In hen mag ik Christus ontmoeten, Christus wassen, Christus voeden. Zij zijn mijn leermeesters, ik hun leerling.
Dank u Kris !
VerwijderenWat leer je bij hen ?
Wat ik van hen leer is dat Christus aanwezig is in elke mens. Niet enkel in wat schoon is voor 'de wereld', maar ook in al wat arm is, broos, kwetsbaar.
VerwijderenAls ik zo naar onze residenten kijk, hen zo ontmoet, maakt dat mij nederig en klein en stel ik vast dat zij in al hun broosheid het mooiste in mij kunnen naar boven brengen, namelijk ingaan op de Heer die door hen heen zegt: 'Ik heb dorst'. Zij leren mij liefhebben, het evangelie handen en voeten te geven in het dagelijks leven, los van eigenbelang of applaus voor wat ik doe.
En daarmee zeg ik niet dat ik dat allemaal volmaak beleef. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat wanneer je afstapt van de gedachte dat jij de zorgverlener bent maar zij de meester, dat zij het voor elkaar krijgen dat er bij jou diep vanbinnen een bron opborrelt die de naam 'liefde' heeft. Zij doen die bron opborrelen, de Heer door hen heen.
Het is zoals de woorden ergens bij Paulus: het arme is er om het sterke te beschamen.
Proficiat Kris,wat een mooie 'roeping' want dit werk kan ik geen beroep noemen.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens. Dank je wel Kris, je geeft mij meer houvast in deze situatie.
Verwijderen