zondag, 10 maart 2013

Uit het evangelie volgens Lucas
15, 31-32


De vader sprak tot de oudste zoon :
'Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.
Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn,
want je broer was dood en is weer tot leven gekomen.
Hij was verloren en is teruggevonden.'

6 opmerkingen:

  1. het thema dat ik hoor is "grenzen"

    de parabel van de verloren zoon gaat over een jongen die alles weggeeft en verspilt - tot het moment waarop hij noodlijdend wordt en ervaart dat niemand hem helpt ( zelfs het voedsel van de varkens krijgt hij niet )
    Dan komt hij tot zichzelf en keert hij terug naar z'n vader, met totaal lege handen, met echt niets te bieden dan alleen zijn honger en nood
    Hij gaat naar de man van wie hij zoveel geërfd had, en van wiens gestrenge regels hij was weg gelopen
    en vraagt naar een veel begrensder regime : om zijn knecht te mogen zijn

    Bekeken door de ogen van iemand die liefheeft is deze haveloze bedelaar nog steeds zijn eigen zoon.
    Zijn losbandig (grensoverschrijdend) leven is blijkbaar onmiddellijk vergeven.

    Bekeken door de ogen van iemand die zichzelf al een leven lang uitslooft om binnen de grenzen te blijven... is deze barmhartigheid, en zeker het feest nadien, een provocatie die woedend maakt !

    Jezus probeert om de mensen die altijd werken en hun best doen, maar innerlijk gefrustreerd raken en dan jaloers worden, te laten kijken naar zichzelf : zijt gij kwaad omdat ik goed ben ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, Jezus probeert om de mens die verhard is door de eisen die hem gesteld worden ( door het leven ? of door zichzelf ? ), weer zacht te maken. Kom vriend, laat ons blij zijn om je broeder ! Laat je hardheid los en kom toch mee feest vieren ! Alles wat ik bezit wil ik met u en uw broeder delen. Ons feest kan geen feest zijn, als jij hier buiten blijft. Denk aan je jonge broer - hij lééft weer !

      Verwijderen
    2. De oudste broer verschilt niet zo heel veel van de jongste :
      de jongste heeft ferm geboemeld en er op los geneukt
      de oudste heeft dat niet gedaan, maar in zijn hart had hij ook wel wat meer willen feesten ! Maar zijn geweten hield hem tegen, hij verbeet zijn verlangen, hij oordeelde en veroordeelde en toch maakt hem dat allemaal niet gelukkig !
      In zijn hart gelijkt hij op zijn jonge broertje - alleen beseft hij dat nog niet... en daarom is hij nu woest.

      Verwijderen

    3. erkenning van mijn grenzen, vraagt een nederig hart
      het opent me ook voor de buitengewone generositeit van het Leven

      geen van deze beide ervaringen zijn mij overkomen tot nu toe
      ik veronderstel dus dat ik ofwel gelijk op de jongste zoon, wiens fortuin bijna op is ( en nog niet bij de varkens beland is )
      ofwel op de oudste, die wel zijn best doet, en zichzelf onder controle heeft, maar innerlijk veraf blijft van elk feest

      Verwijderen
  2. Het lijkt me inderdaad een feestje waard wanneer ik mij besef dat ik altijd bij Hem en in Hem ben/leef. En dat ik alles van Hem van gebruiken/lenen/delen............
    Hoe groot mijn besef als ik mijn momenten zo alert leef!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. U rijk kome :God wil neerdalen uit de hemel ,om Zijn rijk in ons hart te vestigen ,een rijk van liefde geduld vergeving-gezindheid-en vrede.

    Laten we bidden om Zijn Rijk in ons hart ,dan ontbreekt het ons aan niets !!!

    BeantwoordenVerwijderen