vrijdag, 14 december 2012

Uit de brief van Jakobus
5, 7


Heb geduld, broeders en zusters, tot de Heer komt.
Denk eens aan de boer, die geduldig blijft wachten
op de kostbare opbrengst van zijn land, tot de
regens van najaar en voorjaar zijn gevallen.

4 opmerkingen:

  1. Geduld ja, niet toegeven aan mijn verlangen om het op te geven, maar blijven vertrouwen, of beter gezegd : het wantrouwen dat ontstaat uit de frustratie, weer buitenkuisen. Zoals het stof dat continu valt in ons huis en op onze spiegel... telkens opnieuw weer opnemen. Ik wil blijven geloven in wat nog niet zichtbaar is, maar wat toch al aanwezig is in onze hoop. Geloof, hoop en - geen passief maar - een actief geduld. GZ

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geduld ja, maar geen verharding
    Vandaag herken ik me in de mens die niet meer kan dansen.
    Die niet blij kan zijn met de blijen, en niet bedroefd met de rouwenden.
    Jezus en Johannes maakten allebei muziek, en hun boodschap was duidelijk verschillend.
    Maar het ligt niet aan de boodschap – of mensen willen luisteren en zich in beweging laten brengen
    Het ligt aan ons hart : ik ben verhard, vastgeroest, gefrustreerd, bestoft.
    Maak me weer los Heer ! Breng weer leven in mijn lijf en leden. Raak ons aan, beroer onze ziel, opdat uw leven en uw kracht weer kan doorbreken in ons, en wij herboren worden als kinderen !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Volhard in het gebed ook al is dor en duister,zo brengen we onze zwakke begrensde menselijke natuur in verbinding met de onbegrensde Goddelijke Liefde,die ons in beweging zet.
    Leg de zorgen en moeilijkheden rustig in Gods handen,en wees niet bezorgder dan een kind dat vertrouwd op vader.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Help ons, Christus, gevoelig te zijn voor ons eigen Hart, zodat we het voelen als Gij komt, zodat we U voelen als Gij hier zijt.

    BeantwoordenVerwijderen