In Jezus' tijd was Jezus uiteraard een buitenbeen tov alle gangbare regelsl; denk aan het wettische kader van de Farizeen. Daarbij was Jezus ook een relschopper binnen de 'gangbare' orde en nam men aanstoot aan zijn hele doen en laten.
Als je dàt heersende type beklemmende 'geloven in Jezus' tijd bekijkt, dan was Jezus natuurlijk 1 van die mensen waar je voor was, of tegen.
Men schopte tegen Jezus aan (nam aanstoot) als men zelf leefde volgens de letter (in onze tijd heet dit de bijbel 'letterlijk lezen/geloven van kaft tot kaft' en dit is helemaal niet nieuws); dezen waren tegen zijn woord en daad.
Maar je had ook mensen die het leven ervaarden als beklemming, onderdrukking, wettisch, gevangen...............noem maar op. Deze mensen smachtten naar vrijheid, een vrij en gelukkig leven samen met anderen. En omdat die vaak het lef en de kunde niet hadden om binnen alle gangbare normen hun mond op de juiste wijze te openen, verscheen Jezus voor al die mensen uiteraard op het juiste moment en plaats om voor hen 'te strijde, hun stem te laten horen, troost te geven, volharding, ...... Zo bevrijdde hij al diegenen van het opgelegde juk en zij werden waarlijk vrij en blij diep van binnen, omdat iemand het voor hen opnam. Hij gaf hun het vrije gevoel en zij werden diep van binnen Gelukkig, zoals zij 'bedoeld waren te zijn' in de ogen van Die ons liefheeft.
Zij dus die tegen hem waren, ervaarden niet dit verkregen vrijheid en geluk. Zij dus die voor hem waren, ervaarden vrijheid en geluk.
De kunst is in dit alles 'de kerk in het midden' te houden. Jezus zei onder andere ook, dat Hij niet gekomen was om de Wet (de thora) of de Profeten (profetische geschriften) af te schaffen, wel om ze tot vervulling te brengen. Laten we ons niet beperken tot wat ons goed en haalbaar lijkt, maar de 'hele' bijbelse boodschap tot richtsnoer van ons leven nemen. Die boodschap verdraagt geen eigenmachtige intrpretatie (1 Petrus 1,20: Besef daarbij vooral dat geen enkele profetie uit de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat, 21 want nooit is een profetie voortgekomen uit menselijk initiatief: mensen die namens God spraken werden daartoe altijd gedreven door de heilige Geest. )
Soms hebben we het moeilijk met wat God, met wat de Kerk of mogelijke geestelijke leiding vraagt. We hebben er dan ons eigen gedacht over en staan kritisch t.o.v. wat gevraagt word. Door zo wrevelig te zijn verliezen we de rust en de vrede in ons hart die de Heer er ingelegd heeft, voelen we ons niet meer echt, diep gelukkig. Maar als we weten te vinden er ons er bij neer te leggen, te aanvaarden dan weet ik uit ondervinding dat het gelukkig zijn zeker weer keert.
Wrevelig moeten we niet zijn. Ook niet al te gelaten en te slaafs navolgend, want daardoor vluchten we algauw uit onze eigen verantwoordelijkheid. Wel gezond kritisch, geleid door de H.Geest. Gezond verstand en H.Geest gaan altijd samen.
In Jezus' tijd was Jezus uiteraard een buitenbeen tov alle gangbare regelsl; denk aan het wettische kader van de Farizeen. Daarbij was Jezus ook een relschopper binnen de 'gangbare' orde en nam men aanstoot aan zijn hele doen en laten.
BeantwoordenVerwijderenAls je dàt heersende type beklemmende 'geloven in Jezus' tijd bekijkt, dan was Jezus natuurlijk 1 van die mensen waar je voor was, of tegen.
Men schopte tegen Jezus aan (nam aanstoot) als men zelf leefde volgens de letter (in onze tijd heet dit de bijbel 'letterlijk lezen/geloven van kaft tot kaft' en dit is helemaal niet nieuws); dezen waren tegen zijn woord en daad.
Maar je had ook mensen die het leven ervaarden als beklemming, onderdrukking, wettisch, gevangen...............noem maar op. Deze mensen smachtten naar vrijheid, een vrij en gelukkig leven samen met anderen. En omdat die vaak het lef en de kunde niet hadden om binnen alle gangbare normen hun mond op de juiste wijze te openen, verscheen Jezus voor al die mensen uiteraard op het juiste moment en plaats om voor hen 'te strijde, hun stem te laten horen, troost te geven, volharding, ...... Zo bevrijdde hij al diegenen van het opgelegde juk en zij werden waarlijk vrij en blij diep van binnen, omdat iemand het voor hen opnam.
Hij gaf hun het vrije gevoel en zij werden diep van binnen Gelukkig, zoals zij 'bedoeld waren te zijn' in de ogen van Die ons liefheeft.
Zij dus die tegen hem waren, ervaarden niet dit verkregen vrijheid en geluk.
Zij dus die voor hem waren, ervaarden vrijheid en geluk.
De kunst is in dit alles 'de kerk in het midden' te houden.
VerwijderenJezus zei onder andere ook, dat Hij niet gekomen was om de Wet (de thora) of de Profeten (profetische geschriften) af te schaffen, wel om ze tot vervulling te brengen. Laten we ons niet beperken tot wat ons goed en haalbaar lijkt, maar de 'hele' bijbelse boodschap tot richtsnoer van ons leven nemen. Die boodschap verdraagt geen eigenmachtige intrpretatie (1 Petrus 1,20: Besef daarbij vooral dat geen enkele profetie uit de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat, 21 want nooit is een profetie voortgekomen uit menselijk initiatief: mensen die namens God spraken werden daartoe altijd gedreven door de heilige Geest. )
Soms hebben we het moeilijk met wat God, met wat de Kerk of mogelijke geestelijke leiding vraagt.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben er dan ons eigen gedacht over en staan kritisch t.o.v. wat gevraagt word.
Door zo wrevelig te zijn verliezen we de rust en de vrede in ons hart die de Heer er ingelegd heeft, voelen we ons niet meer echt, diep gelukkig.
Maar als we weten te vinden er ons er bij neer te leggen, te aanvaarden dan weet ik uit ondervinding dat het gelukkig zijn zeker weer keert.
Wrevelig moeten we niet zijn. Ook niet al te gelaten en te slaafs navolgend, want daardoor vluchten we algauw uit onze eigen verantwoordelijkheid. Wel gezond kritisch, geleid door de H.Geest. Gezond verstand en H.Geest gaan altijd samen.
BeantwoordenVerwijderen